Maria towarzyszyła mężowi zesłańcowi na Syberii. Sabinę więziono w obozie koncentracyjnym Ravensbrück. Magdalena wiodła w PRL-u żywot samotnej matki. Lila cierpi na kompleks dziecka niekochanego. I usiłuje rozwikłać sekrety prababki, babci oraz mamy. Kobiet silnie uwikłanych w nasze dzieje najnowsze. Na ich losach skupia się ta lekko napisana powieść, której jedynym mankamentem jest w moim przekonaniu zdawkowe podejście modnej i płodnej (to komplementy!) autorki do Klio. Kluczowe dla fabuły epizody z wywózki za Ural czy chociażby związane z eksperymentami medycznymi w niemieckim (trzeba to dziś podkreślać!) kacecie przedstawione zostały beznamiętnie. Zdecydowanie zabrakło mi w nich emocji: przerażenia, rozpaczy, bezsilności, co sprawia, że narracja – przyznaję, wciągająca, nierzadko intrygująca – traci wiarygodność. Ciekawe, że książkę zauważyłem w księgarni na półce z wizytówką „literatura historyczna”. Większe zainteresowanie zapewne wzbudziłaby w dziale „literatura kobieca”.