Polskie wydanie „Mein Kampf”, ideologicznego „wyznania wiary” Adolfa Hitlera, jest z pewnością wydarzeniem, chociaż dobrze wiemy, że jest to jedna z najbardziej złowrogich książek w dziejach ludzkości, która przygotowała grunt pod II wojnę światową i masowe zbrodnie Trzeciej Rzeszy. Po upadku reżimu hitlerowskiego w wielu krajach publikowanie „Mein Kampf” zostało zakazane. Krytyczna edycja niemiecka ukazała się dopiero w 2016 roku. Polski czytelnik obecnie dostaje do ręki drugie na świecie naukowe wydanie tej książki. Autorem przekładu, opracowania naukowego i wstępu jest prof. Eugeniusz Cezary Król, znawca dziejów Trzeciej Rzeszy i narodowego socjalizmu.
Książka była opublikowana w dwóch częściach w latach 1925-1927 i stała się biblią niemieckich narodowych socjalistów. W Trzeciej Rzeszy wręczano ją m.in. nowożeńcom. Do końca wojny tylko w Niemczech sprzedano ponad 12 mln egz.! W pierwszej części książki Hitler zamieścił propagandową wersję swej biografii. W drugiej zaś zawarł podstawy ideologii ruchu narodowosocjalistycznego. Powołując się na rasistowskie teorie, dowodził, że Niemcy przewodzą aryjskiej „rasie panów”. Nienawidził Żydów, których po przejęciu władzy chciał się pozbyć, a także Słowian. Hitler obiecywał rodakom zmazanie klęski wojennej z 1918 roku, zjednoczenie narodu, budowę „Wielkich Niemiec” oraz uzyskanie „przestrzeni życiowej” na Wschodzie. Choć te zapowiedzi uważano za bufonadę szaleńca, stały się one tragiczną rzeczywistością w latach trzydziestych i czterdziestych.
Praca, jaką wykonał prof. Eugeniusz Cezary Król, jest nie do przecenienia. Wybitny historyk, który ma w swoim dorobku też przekład i opracowanie trzytomowego polskiego wyboru „Dzienników” Josepha Goebbelsa (2013-2014) – mimo zrozumiałych oporów moralnych wobec „dzieła” Hitlera – stworzył edycję, która spełnia wszelkie kryteria naukowe i wypełnia lukę w materiałach źródłowych dla badaczy faszyzmu, dając im świetnie przygotowany dokument minionej epoki.
Do wzorowego opracowania dodajmy jeden drobiazg znaleziony w publikacji „O miłości, życiu i śmierci. Opowieści o Żydach Gliwickich” wydanej w Gliwicach w roku 2017. Otóż z zamożnej żydowskiej rodziny Kochmanów z Gliwic pochodziła Suzanne, która wyszła za mąż za Giuseppe Renzettiego, włoskiego oficera, który trafił na Górny Śląsk w ramach nadzoru wojsk alianckich nad przebiegiem plebiscytu w 1921 roku, a później został konsulem generalnym w Lipsku i w końcu w Berlinie. Stał się „najważniejszym kanałem przepływu informacji między Mussolinim i Hitlerem”. I właśnie „Renzetti był też osobą, która namówiła Mussoliniego na wydanie „Mein Kampf” po włosku (na marginesie: tłumaczem „La Mia Battaglia” został Żyd, prof. Angelo Treves), a Hitler „otrzymał z tego tytułu dwukrotnie większe honorarium niż np. za wydanie angielskie”.
