Bardzo udana powieść autorki bestsellerowego „Jedz, módl się, kochaj”. Nie można autorce odmówić pisarskiego warsztatu, konsekwencji, a już z pewnością imponującej literackiej wyobraźni.

Tym razem Elizabeth Gilbert ulokowała akcję powieści w latach czterdziestych XX wieku. Vivian Morris pochodzi z dobrego domu, w jej rodzinie duży nacisk kładzie się na zdobywanie wykształcenia i dobre wyjście za mąż. Kiedy dziewczyna nie przejawia zainteresowania ani jednym, ani drugim zostaje wysłana przez rodziców do Nowego Jorku, pod opiekę ciotki. Gdyby tylko wiedzieli… Dziewiętnastolatka trafia do innego świata, za kulisy podupadającego teatru rewiowego. Lily Playhouse, bo tak się nazywa przybytek, to azyl dla artystek i artystów po przejściach, niespełnionych albo dopiero debiutujących. „Ani trochę nie przypominał żadnego z tych światów, które wcześniej zamieszkiwałam. To był film animowany o blaskach i cieniach teatru rewiowego, o ciągłym chaosie i zabawie – o świecie pełnym dorosłych zachowujących się jak dzieci”. Vivian była w tym towarzystwie przeszczęśliwa. Szybko zostaje wprowadzona w dorosłość, odkrywa sekrety kobiecej seksualności i czym jest uzależniająca rozkosz.

Opowieść buzuje zmiennymi nastrojami, czuć w niej grzech, pokusę, ale też poczucie wstydu, rozczarowanie. Autorce udało się stworzyć atmosferę pełną napięcia, w której emocje raz eksplodują, raz są skrywane pod maską opanowania. Sugestywny i czarujący styl.