W listopadzie obchodziliśmy 150. rocznicę śmierci
Adama Mickiewicza. Uniwersytet jego imienia w Poznaniu‚ tamtejsze Muzeum Narodowe oraz wielkopolskie instytucje kulturalne zorganizowały wtedy cykl prelekcji poświęconych poecie‚ a teksty przygotowane specjalnie na konferencje, znalazły się w równolegle wydanej książce.

Adam Mickiewicz do Wielkopolski przybył w połowie sierpnia 1831 roku i pozostał tu do wiosny 1832 roku‚ bawiąc w ziemiańskich dworach
i pałacach‚ m. in. w Poznaniu‚ w Śmiełowie (obecnie muzeum poety)‚
Kopaszewie‚ Objezierzu i Łukowie. Kontakt z polszczyzną przez te kilka miesięcy wpłynął na jego twórczość – „bezpośrednio po opuszczeniu
Wielkopolski rozpoczyna się najbardziej wytężony okres twórczości‚ który przyniesie w ciągu dwóch lat „Dziady”‚ „Księgi narodu i pielgrzymstwa
polskiego”‚ publicystyczne artykuły „Pielgrzyma”‚ dwanaście „pieśni ogromnych” „Pana Tadeusza” – zauważają autorzy wstępu.

Recepcja Mickiewicza w Wielkopolsce nie jest jedynym tematem poruszanym w artykułach‚ które składają się na publikację. Autorzy kolejnych
tekstów‚ a jest ich w sumie trzynaście‚ snują ciekawą opowieść o wielkim człowieku‚ poecie tak bliskim każdemu Polakowi.