Przeszłość determinuje teraźniejszość, a głęboko pogrzebane tajemnice wychodzą na jaw lata później i krzywdzą nieświadomych ludzi. Dlatego młoda kobieta zostaje bestialsko zamordowana rurą do odkurzacza, inna – rozpaloną lokówką wetkniętą w gardło. Morderca chciał, żeby nieludzko cierpiały. Czym tak bardzo zawiniły? Świadkiem pierwszego morderstwa jest siedmioletnia Margaret, która o morderstwo obwinia swojego ojca. Dlatego na scenę wkracza Freya, psycholożka dziecięca, kierowniczka schroniska dla nieletnich. Potem dołącza do niej Hulgar, dla którego to pierwsze samodzielne śledztwo. Ich zawiłe relacje stają się jednym z wątków nowej serii Sigurdardóttir. Dzięki pełnokrwistym i dalekim od ideału bohaterom i błyskotliwej intrydze dajemy się wciągnąć w tę zręcznie opowiedzianą historię. Autorka kluczy, myli tropy, prowadzi nas na manowce, a w gęstej od napięcia atmosferze trudno samemu znaleźć rozwiązanie… Zastanawiamy się, czy dzieci złych rodziców także czynią zło i czy zło się dziedziczy? A niektórzy czytelnicy mają nadzieję, że w kolejnej części nowej serii („Porachunki”) powrócą charakterystyczne dla Sigurdardóttir islandzkie klimaty i motywy ponadnaturalne, którymi przepełnione były jej wcześniejsze thrillery – „Niechciani”, „Pamiętam cię” i „Trzeci znak”.