Powieść Alberta Sáncheza Pinola to znakomicie skonstruowane czytadło
dla wyrobionych czytelników, lekko i z wdziękiem żonglujące
konwencjami, gatunkami, planami czasowymi i sytuacyjnymi, z jednej
strony pełne przewrotnego, nieraz wręcz przaśnego humoru, z drugiej
okrutne i skłaniające do refleksji nad moralną kondycją człowieka.
Napisane przez antropologa erudytę, specjalizującego się w kulturze
Pigmejów, obdarzonego nie tylko sporą wiedzą na temat mentalności,
obyczajów, wierzeń i przekonań ludzi z opisywanych przez siebie
czasów i miejsc, nie tylko umiejętnością bardzo plastycznego opowiadania,
ale także sporą wrażliwością społeczną oraz zrozumieniem dla
kulturowej odmienności.

Zasadnicza część akcji ma miejsce tuż przed pierwszą wojną światową.
Bohater, Thomas Thomson, literacki wyrobnik najniższej kasty,
murzyn murzynów piszących potwornie grafomańskie powieści
przygodowe o wzniosłym, moralistycznym przesłaniu, a publikowane
potem pod nazwiskiem pisarskiego gwiazdora, dostaje nietypowe literackie
zlecenie. Ma spisać opowieść chłopca stajennego oskarżonego
o zamordowanie dwóch arystokratów, którym służył podczas ich
awanturniczej wyprawy do Konga (skojarzenia z „Jądrem ciemności”
Conrada nieprzypadkowe!). W jego niewinność nie wierzy nikt poza
adwokatem i wydaje się, że chłopak skończy na stryczku. Nasz bohater
słuchając jego relacji zaczyna odkrywać prawdę o wiele bardziej skomplikowaną
niż mógł początkowo przypuszczać. Rozpoczyna prywatne
śledztwo, którego wyniki każą mu zweryfikować całą dotychczasową
wizję rzeczywistości.