„Przyjaciółka”, „Kobieta i Życie”, „Ty i Ja”, „Przekrój”. Popularne w PRL-u periodyki poświęcone stylowi życia i codziennym bolączkom pomagały pokonywać przaśną rzeczywistość. Uczyły, sugerowały, mobilizowały. Kreowały snobizmy, prowadziły własne kampanie na rzecz dobrego gustu, lecz także wykonywały pracę organiczną, proponując fachowe porady dotyczące zdrowia, kuchni czy wychowywania dzieci. Bywały narzędziami propagandy, ale też walczyły o zachowanie niezależności. Wszystkie miały misję, którą realizowały, sięgając po środki odpowiednie dla różnych grup społecznych.

Pożółkłe annały tych pism drobiazgowo przejrzała Agata Szydłowska. Dotarła też do ich dziennikarek, rzadziej dziennikarzy. I wiedzie nas ku krainie niczym z ponurych bajek, gdzie kreacje szyto z czego popadnie, a na stołach królowały kulinarne surogaty.

Szkoda tylko, że autorka pominęła inną prasę – nazwijmy ją umownie poradniczą – tamtej, słusznie minionej, epoki. „Radar”, „Światowid”, „Magazyn Rodzinny”, czy „Panorama” też miały wielu wyznawców