Krakowski wydawca poinformował
ostatnio, że wydał już sto książek papieskich.
W jego dorobku są jednak i inne
wybitne tytuły, z których wiele jest dziełem
Adama Bujaka, najsłynniejszego fotografa
spod Wawelu, który – jak widzimy
– nie tylko fotografował Jana Pawła II, ale
też wiele innych godnych tematów. Przed
laty nawet zawstydził warszawskich artystów
prezentując swoją wizję stolicy jako
miasta bohatera, ale również przedstawił
– co było szczególnie odkrywcze – obraz
Warszawy jako nowoczesnego miasta europejskiego,
którego trudna do fotografowania
architektura w obiektywie krakowskiego
mistrza nabrała zadziwiającego
uroku.
Tym razem zbiór fotografi i Adama Bujaka

prezentujących najpiękniejsze krajobrazy
naszego kraju zebrał Leszek Sosnowski,
prezes krakowskiego wydawnictwa,
który – jak podano na stronie tytułowej
– jest autorem „koncepcji, redakcji i grafi –
ki” nowego tomu. Znaczenie ma też słowo
wstępne prof. Andrzeja Nowaka, znanego
krakowskiego historyka, który niezwykle
celnie pisze, że Adam Bujak „otwiera horyzont
artystycznej wędrówki na polskie
góry, na miasta, wsie, dwory, pola, pałace
i ogrody, świątynie, na rzeki, jeziora,
porty, morze. Ta kraina nie jest wcale taka
ciasna, nie jest taka uboga, wystarczy się
rozejrzeć. Jest na pewno nasza własna, jeśli
tę własność duchową sami wybierzemy.
Do tego zaprasza ten piękny album.”.
Fotografi e Adama Bujaka opowiedzą

czytelnikom o naszym kraju i to nie tylko
czytelnikom polskim, bo wszystkie teksty
wraz z podpisami pod zdjęciami są podane
w trzech językach – po polsku, angielsku
i niemiecku. Opowieść, jaka wyłania się
z albumu, jest opowieścią o kraju wyjątkowo
pięknym, bo Adam Bujak uznaje estetykę
najbardziej klasyczną, unika wszelkich
przejawów brzydoty, która tak obfi cie
zawładnęła współczesną sztuką.
Takie spojrzenie na piękno Polski ma

też inny aspekt. Okazuje się, że zarówno
w oczach mistrza, jak i autora opracowania
grafi cznego albumu, kryteria piękna spełnia
najbardziej nasza wspaniała przyroda
ukazana w miejscach, których człowiek
jeszcze nie zniszczył, takich jak Puszcza
Białowieska, Tatry, Pieniny czy niezwykle
fotogeniczna Jura Krakowsko-Częstochowska
z licznymi zamkami, a czasem
i ich ruinami.
Spełniają
też te
kryteria liczne budowle, które przetrwały
wojenne zawieruchy, jakie przez
wieki przeszły przez nasze ziemie, i dzisiaj
wciąż zadziwiają swoją urodą. Są tu
więc tak piękne i znane zamki jak Wawel
i Książ czy mniej znany zamek w Będzinie.
Piękne są też stare założenia śródmiejskie
– i znów te bardziej znane jak Kraków czy
odbudowana warszawska Starówka, ale
też w Kłodzku, Gniewie, Nowym Sączu,
Cieszynie, w papieskich Wadowicach, Białymstoku,
Opolu czy Rzeszowie.
Za to brak jest niemal zupełnie architektury

współczesnej, co wyraźnie wskazuje,
że w ocenie autorów albumu nie spełnia
ona założonych kryteriów piękna, a taką
myśl podzieli z nimi z pewnością wielu
czytelników.
Warto więc zastanowić się nad przesłaniem,

jakie niesie ze sobą ten znaczący
album, co oznacza taki, a nie inny wybór
fotografi i i co rzeczywiście jest piękne
i ważne.