Ta wzruszająca historia, w której ptaki rozmawiają ze sobą, a świat ludzki i świat ptasi kohabituje na partnerskich zasadach, adresowana jest do dzieci, ale wzruszy też dorosłego. Agnieszka Olejnik pisze powieści i opowiadania, również dla młodzieży. Ta książka jest jej debiutem dla najmłodszych czytelników. Narratorką i jednocześnie główną bohaterką jest sikorka (konkretnie modraszka zwyczajna), której imię nadaje pewien starszy pan, samotny wdowiec. Rezolutna Mela często przygląda się mieszkającej w bloku rodzinie i obserwuje bawiącą się samotnie na balkonie dziewczynkę. A im dłużej obserwuje i poznaje ludzkie zwyczaje, tym bardziej zaczyna jej leżeć na sercu samopoczucie małej Basi. Jedynaczka wychodzi na spacery tylko w weekendy, ponieważ jej mama nie może dużo chodzić (porusza się o kulach i czeka na poważną operację), a tata późno wraca z pracy. Uważna ptasia obserwatorka zaczyna się zastanawiać, jak spowodować, by samotny starszy pan, z którym się zaprzyjaźniła i który zbudował jej karmnik, spotkał tę samotną dziewczynkę i został jej nianią, żeby dziewczynka więcej czasu spędzała na świeżym powietrzu. Jakiego fortelu użyje sprytna Mela, by tego dokonać, dowiecie się z tej przeuroczej małej książki, która uczy tak podstawowych wartości jak bycie dobrym i troskliwym, czułym na potrzeby innych. Nie od dzisiaj przecież wiadomo, że słuchanie i obserwowanie ptaków to znakomita terapia dla małych i dużych, o czym opowiada i pisze wybitny psychiatra Sławomir Murawiec.

P.S. Dawno temu, nie mając już swoich żyjących dziadków, „zaadoptowałam” dziadka i zostałam jego wnuczką, której nigdy nie miał. Może kiedyś napiszę o tym bajkę. Jednym z bohaterów będzie kot.