W powieści trupy pojawiają się niemal na początku, choć nie są skutkiem zaplanowa­nych działań, lecz sytuacji wymykającej się spod kontroli. Potem stosunkowo szybko zostajemy wciągnięci w wir przestępczych wydarzeń. Ich tło stanowią skutki przemian gospodarczych w rolnictwie związanych z przełomem ustrojowym początku lat dzie­więćdziesiątych w Rumunii oraz na terenach dawnej NRD. Możliwość taniego skupu ziemi rolnej przyciąga rzesze in­westorów. Za nimi podążają nieprzebierający w środkach po­średnicy pomiędzy nieświadomymi swych możliwości rolni­kami a napływającym kapitałem.

Główna postać, wracający do równowagi psychicznej po stracie rodziny niemiecki inżynier zatrudnia się w dużym go­spodarstwie rolnym prowadzonym przez jego przyjaciela na południu Rumunii. Nagle spada cios — z rąk mordercy ginie córka właściciela, którą po rodzinnej tragedii traktował nie­mal jak własną. Rozpoczyna się śledztwo prowadzone przez miejscowego policjanta.

W postaciach protagonistów, owdowiałego inżyniera i śled­czego po przejściach, łatwo odnajdziemy motywy wykorzy­stywane przy budowaniu fabuły w powieściach sensacyjno­-kryminalnych. Obaj mają za sobą skomplikowane związki. Za prowadzącym dochodzenie dodatkowo ciągnie się brud­na przeszłość sięgającą jego pracy dla komunistycznych służb bezpieczeństwa. Kształtując policjanta, Bottini próbuje budo­wać niejednoznaczną postać, człowieka wstydzącego się nie­chlubnej młodości, z trudnym dzieciństwem, a zarazem świet­nego fachowca nieradzącego sobie z życiem prywatnym. Ów bohater budzi sympatię i zrozumienie, choć próba pokazania go jako osoby o skomplikowanym wnętrzu wypada raczej schema­tycznie. Informacje o postaciach często podawane są wprost w dialogach, przez co autor nie pozwala czytającym na głębsze domysły. Sama intryga natomiast koncentruje się na wątku kry­minalnym, a wczesne odkrycie zabójcy pozwala czytelniczkom i czytelnikom na skupienie się na procesie jego tropienia i odsła­nianiu ośmiornicy towarzysko-politycznych powiązań. Całość zostaje ozdobiona subtelnie zarysowanym wątkiem miłosnym, bardzo niedopowiedzianym, a także nieokreślonym, otwartym zakończeniem. Mimo więc niemal pięciuset stron tę mieszan­kę kryminału, współczesnej historii z sentymentalną nutką czyta się z zaciekawieniem, nie czując upływającego czasu.