Po wyborach poezji Paula Celana i Nelly Sachs Ryszard Krynicki proponuje nam następnego wybitnego poetę języka niemieckiego – Hansa Magnusa Enzensbergera w swoim wyborze i przekładzie. Urodzony w 1929 roku poeta, wychowany w Norymberdze, absolwent uniwersytetów w Hamburgu i w Paryżu, od lat mieszkający i tworzący w Monachium, to bez wątpienia jeden z najwybitniejszych dzisiaj poetów nowoczesnej Europy. W młodości członek Grupy 47, jednoczącej pisarzy politycznie zaangażowanych i domagających się rozliczenia przez Niemcy z nazizmem. Należeli do niej, m.in. Ilse Aichinger, Ingeborg Bachmann, Heinrich Böll, Günter Grass, Martin Walser, Günter Eich czy Johannes Bobrowski. Z Enzensbergerem przyjaźnił się Tadeusz Różewicz, który w roku 1966 napisał zadedykowany mu wiersz „Kapitulacja”, ogłoszony dwa lata później w zbiorze „Twarz trzecia”.

Pierwszymi tłumaczami Enzensbergera na język polski byli Jan Prokop i Jan Bolesław Ożóg, którzy wydali w 1968 roku cieniutki wybór jego „Poezji”. Kilka następnych wyborów jego liryki, takich jak „Proces historyczny” (1982), „Wiersze wybrane” (1986) oraz „Zagłada Titanica” (1994) ogłosił w swoich przekładach Grzegorz Prokop. W roku 2001 ukazały się dwujęzyczne „Utwory wybrane” Enzensbergera, zawierające i wiersze, i eseje w tłumaczeniu Jacka St. Burasa oraz Andrzeja Kopackiego. Wybór Krynickiego, zaczynający się od dwu wierszy z głośnego tomu „Obrona wilków” z roku 1957, uwzględnia wiersze z wszystkich najważniejszych książek niemieckiego poety. Daje znakomity wgląd w to wszystko, co w jego twórczości najcharakterystyczniejsze i najświetniejsze, pozwala przyjrzeć się najbardziej znaczącym przemianom artystycznym, jakie w tej pełnej intelektualnego niepokoju oraz żaru zachodziły przez dziesięciolecia. Osobna uwaga należy się wierszowi „Gwiazdy” zadedykowanemu Adamowi Zagajewskiego oraz „Problemom” nawiązującym do „Traktatu logiczno-filozoficznego” Ludwiga Wittgensteina.