Bez przesadnej i emocjonalnej narracji, a w sposób spokojny i wyważony,
wyłożony przy tym językiem trafiającym do czytelnika, autor stworzył
wyjątkowo kompetentne vademecum miejsc owianych tajemną
aurą, a przede wszystkim kryjących liczne tajemnice. O przystępności
i wartości tej pracy czytelnik przekonuje się już z jednego z pierwszych
rozdziałów poświęconego kamiennemu kręgowi Stonehenge w południowej
Anglii. Można nawet zaryzykować twierdzenie, że zawarty tu
opis daje więcej niż wyjazd do tego osławionego miejsca, gdzie nie ma
możliwości podejścia bliżej do tajemniczych kamieni i trzeba zadowolić
się dość odległym widokiem, a przy tym spędzić czas najczęściej w towarzystwie
tłumu innych, nie zawsze zadumanych gapiów.

Jak wiele tego rodzaju prac autorów z kręgu kultury i nauki anglosaskiej,
książka prezentuje bardzo silne nastawienie autora na obiekty „widoczne”
z tego obszaru, a ich opisy charakteryzują się podobnym spojrzeniem.
Dla przykładu przy opisie katedry w Chartres autor wymienia
dwie figury Matki Boskiej przedstawionej jako „Czarna Madonna” i choć
pisze, że „w europejskich kościołach, katedrach i sanktuariach katolickich
istnieją setki takich przedstawień”, to nie wspomina o nam najbardziej
znanym wizerunku „Czarnej Madonny” z Jasnej Góry. Może nie jest to
znacząca uwaga, ale faktem jest, że nie ma w książce żadnego „tajemnego
miejsca” z Europy Środkowej czy Wschodniej. Niemniej jednak opisy 32
„kręgów, grobowców i krajobrazów” zawierające chłodne komentarze
ewidencjonujące wszelkie doniesienia o tajemniczych zjawiskach są tak
bardzo fascynujące, że warto potem sięgnąć do wymienionych w dołączonej
obszernej bibliografii książek, a następnie zaplanować wyjazd,
czasem gdzieś na koniec świata, a czasem nie tak bardzo daleko, bo na
przykład do Grecji, w której autor opisuje trzy tajemne miejsca, ale jest
ich tam znacznie więcej, zwłaszcza na wyspach.