Autor to dziennikarz i reporter publikujący na łamach czasopism o zasięgu ogólnopolskim oraz regionalnym. Ale bardziej znany jest jako pisarz. Jego literacką wizytówkę stanowią Bieszczady. Opisał je w trzytomowym cyklu reporterskim „Bieszczady w PRL-u”, a także czterech innych publikacjach: „KSU. Rejestracja buntu”, „To nie jest miejsce do życia. Jak Stalin wysiedlał ludzi znad Bugu i z Bieszczad”, „Zostały tylko kamienie. Akcja Wisła, wygnanie i powroty” oraz „Świerczewski. Śmierć i kult bożyszcza komunizmu”. W każdej z powyższych prac z ogromną wnikliwością i w sposób wielowymiarowy ukazał ten wyjątkowo malowniczy zakątek Polski, przywołując mało znane historie, cymelia oraz dykteryjki. Obficie czerpał z dokumentów oraz relacji i wspomnień.

Nie inaczej jest w przypadku najnowszej książki Potaczały, opowiadającej o pograniczu ukraińsko-polskim. Ów mikrokosmos, podzielony od ponad trzech ćwiartek wieku barierami państwowości, funkcjonował wcześniej – przez stulecia! – jako monolit, choć wypełniony rozmaitymi religiami, kulturami, językami, obyczajami…

Powstała sentymentalna narracja o edenie, który stał się piekłem, a dziś jest miejscem odludnym, zarasta chwastami. Autor przemierza to urzekające przyrodniczo i pejzażowo terytorium, przypominając jego przeszłość, relacjonując teraźniejszość i prognozując przyszłość.

Zatem obcujemy zarówno z dziejami I i II Rzeczypospolitej, czasami zaboru austriackiego, terrorem sowiecko-niemieckim, dekadami komunistycznej beznadziei oraz – kto wie, czy nie nową epoką dla tego obszaru. Którą może wyznaczyć wojna rosyjsko-ukraińska. Czy po tej podróży autor przedstawi czytelnikom bieszczadzkie pogranicze polsko-słowackie?