Czwartek, 24 czerwca 2010
WydawcaIskry
AutorKonstanty Ildefons Gałczyński
RecenzentPiotr Kitrasiewicz
Miejsce publikacjiWarszawa
Rok publikacji2009
Liczba stron409


To najpełniejsze z dotychczasowych wydań „najmniejszego teatrzyku
świata” czyli krótkich scenek dramaturgicznych o satyrycznym wydźwięku
publikowanych przez Gałczyńskiego na łamach „Przekroju” (wówczas
krakowskiego) w latach 1946-1950. Oprócz tak sławnych utworów tego
cyklu, jak „Dymiący piecyk”, „Trzy niewidome myszy”, „Pozytywny góral”
czy „Piekielny Piotruś w niebie”, książka prezentuje po raz pierwszy
scenki zupełnie nieznane, zatrzymane przez cenzurę i spalone przez
autora, a po latach odtworzone przez jego córkę, Kirę Gałczyńską, będącą
jednocześnie autorką napisanego specjalnie na użytek tego wydania
posłowia zatytułowanego „Kilka słów o Zielonej Gęsi”. Zacytowała
w nim list jaki redaktor naczelny „Przekroju” Marian Eile napisał do autora
„Zaczarowanej dorożki” w 1949 roku, zadając mu pytanie: „Co będzie
z Zieloną Gęsią jak pan umrze?”. Gałczyński odpisał: „Na łożu śmierci
przekażę ją córce, żeby ją kontynuowała i ulepszała”.

Wśród scenek nie dopuszczonych do druku przez cenzurę jest
„Tragedia erotomana”, „Tzw. durszlak teatralny”, „Opinie prof. Bączyńskiego
o kobietach”, a przede wszystkim „Naród i Ustrój”. Stworzenie
tego ostatniego utworu, „polskiego dramatu polityczno-eschatologicznego”
(jak głosi nadtytuł), wymagało od Gałczyńskiego sporej
odwagi. Personifikacja Narodu pyta bowiem: „Ustroju gdzie jesteś?”,
ale Ustrój nie odpowiada. Po trzykrotnym, bezowocnym nawoływaniu
Naród stwierdza: „Ustrój nie odpowiada narodowi !”, na co
Gżegżółka „przerażony do ostateczności spuszcza Kurtynę”.

Niniejsze wydanie scenek Gałczyńskiego to prawdziwa gratka dla
miłośników jego twórczości satyrycznej wyrażonej w licznych mikroformach
dramaturgicznych.

Podaj dalej
OCEŃ KSIĄŻKĘ