Hiszpanka Lara Ferreiro jest psycholożką wyspecjalizowaną w terapii uzależnień, prowadzi również terapie par. Jak pisze we wstępie, jej nowatorskie podejście polega na połączeniu tych dwóch dziedzin, stąd „uzależnienie” w tytule. Rozumiem zamysł, ale mam problem z zaakceptowaniem przeniesienia nomenklatury z jednej rzeczywistości do drugiej. Ferreiro ukuła takie kategorie jak np. „ćpunka emocjonalna” czy „heroinistka wycieraczka”. Z kolei mężczyźni znaleźli się w jakże pojemnej kategorii tytułowych „dupków”. Istnieje oczywiście wiele podobieństw samego mechanizmu uzależnienia, tego, jak funkcjonuje mózg i jak działa powtarzalność pewnych schematów zachowań, wynikających chociażby z nieprzepracowanej traumy odrzucenia, ale jak mawiają Francuzi – toutes proportions gardées. Uzależnienie emocjonalne a uzależnienie od substancji psychoaktywnych to dwie różne rzeczywistości. Język, którym autorka opisuje uwikłanie kobiet w rozmaite zależności emocjonalne, jest przejaskrawiony. Hasła typu „nie zażywaj” czy „otrzeźwiej” są, owszem, chwytliwe, ale to duże nadużycie semantyczne, bo deprecjonujący język nie sprzyja budowaniu konstruktywnych rozwiązań ani w życiu, ani w terapii. Terapia par to jedno, a uzależnienia od alkoholu i narkotyków to drugie (leczone na terapiach odwykowych w warunkach szpitalnych). Jeżeli kobieta widzi, że ciągle źle wybiera życiowych partnerów, i szuka odpowiedzi na pytanie, co nią powoduje, może przejść przez proponowany przez autorkę „program detoksykacji od uzależnienia emocjonalnego”. Książka ma formę poradnika z testami do wykonania, więc warto po nią sięgnąć i zyskać własny ogląd. Ja tego po prostu nie kupuję.