środa, 27 listopada 2019
WydawcaZnak
AutorJochen Boehler, Robert Gerwarth, Jacek Młynarczyk
TłumaczenieGrzegorz Siwek
RecenzentTomasz Zb. Zapert
Miejsce publikacjiKraków
Rok publikacji2019
Liczba stron592
Tekst pochodzi z numeru MLKMagazyn Literacki KSIĄŻKI 11/2019

Oddziały sił zbrojnych SS powstały na początku roku 1940 z rozkazu Heinricha Himmlera. Po ataku na ZSRS doceniono bitność esesmanów i zaczęto tworzyć kolejne jednostki, w tym z ochotników z innych państw: Norwegii, Danii, Holandii, Belgii, Łotwy i Estonii. Z czasem powstały jednostki bośniackie, serbskie, chorwackie, słoweńskie, rosyjskie, ukraińskie, rumuńskie, węgierskie, białoruskie, azerskie, gruzińskie, ormiańskie i fińskie. Pod dowództwem Waffen SS walczył również korpus kozacki.

Jak spisały się na froncie? Co działo się z ochotnikami po zakończeniu wojny? Czemu historyczna narracja dotycząca kolaboracji o nich milczy? Dlaczego nie udało się stworzyć oddziału złożonego z samych Polaków? Między innymi o tym traktuje niniejsza dysertacja, piór historyków z Niemiec, Wielkiej Brytanii i Polski. Anonsują ją następująco: „Dążyliśmy do przedstawienia subtelniejszego i bardziej wyważonego, bliższego prawdy obrazu kolaboracji w Europie podczas drugiej wojny światowej, próbując również przełamać metodologiczne granice historiografii i danego okresu dziejów poprzez prezentację rozpraw autorstwa badaczy z różnych krajów. (…) O ile losy głównych ofiar tej wojny – robotników przymusowych, Żydów, jeńców, przeciwników politycznych nazistowskich Niemiec, ludności słowiańskiej – bywają niekiedy przedstawiane w ujęciu porównawczym i/lub ponadnarodowym, o tyle sprawców bada się zasadniczo z perspektywy narodowej (o ile się to czyni)”.

Podaj dalej
OCEŃ KSIĄŻKĘ