Uwaga, uwaga, świetna czytelnicza sprawa! Oto, po kilkutomowej serii kryminałów o kocie Winstonie, niemiecki duet autorsko-ilustratorski w osobach Frauke Scheunemann i Nikolaia Rengera wydaje wersję rysunkową przygód czworonożnego detektywa. Spora dawka wiedzy, a przy okazji przednia zabawa.

Z muzeum etnograficznego ginie pośmiertna maska faraona Amanhotepa, a to grozi straszliwą zemstą boga Anubisa. Na scenę wkracza Winston, z początku sceptyczny, a potem coraz bardziej zaangażowany, mimo wpisanego w jego koci charakter lenistwa. Pomaga mumii kota Miu odszukać ukradzioną maskę. Ten komiks to znakomita powtórka wiedzy o obyczajach funeralnych panujących w starożytnym Egipcie, o plagach egipskich, doskonale zarysowane charaktery bohaterów, suspens przynależny gatunkowi kryminalnemu i mnóstwo poczucia humoru. Wzruszający jest wątek współpracy kotów… ze szczurami.

Dzieci od lat siedmiu w górę będą zachwycone (sprawdzone na zaprzyjaźnionych ukochanych bachorach), a i dorośli będą mieli sporo uciechy. Ta kreska i konwencja zapisywania dialogów, inna niż w tradycyjnym komiksie, gdzie bohaterom towarzyszą dymki, jest zachwycająco prosta i szalenie komunikatywna. Piękna jest też limonkowa wyklejka (tak mi się spodobała, że aż sprawdziłam z pantonownikiem i znalazłam, że to kolor lime tonic, blisko mu też do silk shocking green), w tym odcieniu odnajdziecie też kilka detali na okładce, m.in… magiczne oczy głównego bohatera. Pisałam już kiedyś, że mam wielką słabość do komiksowych onomatopei, śmieszą mnie nieprawdopodobnie i tak też było tym razem. Kolejny tom, pod tytułem „Statek widmo”, w przygotowaniu. Święta sardynko w oleju, chyba zwariuję z niecierpliwości!