Epitetu „zły” wobec narodu żydowskiego używają „goje”, ale czasem staje się on podstawą konfliktów między samymi Żydami. Złym Żydem bądź złą Żydówką może być ktoś, kto poślubia lub spotyka się z nie-Żydem. Taki właśnie związek stał się udziałem autorki, amerykańskiej dziennikarki o żydowskich korzeniach.

W swojej książce stworzyła ona panoramę historii amerykańskich Żydów i przedstawiła wielowymiarowość żydowskiego doświadczenia w USA. Żeby zrozumieć meandry żydowskiej tożsamości, autorka odwołuje się do historii, polityki i kultury popularnej, jak również rozmawia z członkami diaspory. Pozwala to na stworzenie dość klarownej typologii, której części składowe nadały tytuły rozdziałom, np. „Żydzi cudzoziemcy”, „Żydzi syjoniści”, „Żydzi prawicowi”, „Żydzi z ruchu robotniczego”, „Żydzi aktywiści”. Wielość tych kategorii charakteryzuje opisane środowisko jako bardzo podzielone. Publikacja prezentuje wnioski wyciągnięte z wywiadów przeprowadzonych przez autorkę z Żydami różnych profesji, a także kwerendy źródłowej, pozwalającej zrekonstruować ostatni wiek historii Żydów w Ameryce. Próba wskazania wyznaczników ich tożsamości powadzi do analizy postaw przedstawicieli żydowskiego świata wobec asymilacji, rasy, syjonizmu, zamożności, filantropii, polityki i sprawiedliwości społecznej. Rozważaniom o tożsamości towarzyszą wychodzące na jaw stereotypy wciąż żywe w mentalności obywateli Stanów Zjednoczonych.

Odpowiedź na pytanie: kim jest dobry albo zły Żyd?, nie pada na kartach tej książki, ponieważ zdaniem autorki obcujemy ze zbyt zaawansowaną niejednoznacznością, zmienną w czasie i pełną sprzeczności. Żydowska tożsamość ma wiele odcieni. Być może stanowi to klucz do zrozumienia narodu żydowskiego lub przynajmniej podjęcia takiej próby.