Na pewno książka może wygrać w kategorii… najcięższych książek ubiegłego roku. Jest ogromna,
liczy blisko 600 stron w albumowym formacie. Ale oczywiście jej wartość nie polega na wymiarach
i ciężarze. Jest to przede wszystkim niezwykle staranne opracowanie, do którego z wielką radością
zajrzą wszyscy czytelnicy najważniejszej księgi świata, aby lepiej zrozumieć jej treść, realia czasów
biblijnych, jak i biblijną tradycję przedstawianą w dziełach sztuki przez kolejne stulecia.

Jak wiadomo, Biblię odbiera się na wiele sposobów, najczęściej oczywiście
duchowo i mistycznie, jako słowo Boże i objawioną prawdę, ale można też traktować ją jako źródło historyczne i w tym duchu atlas został
opracowany. Nie była to praca łatwa, gdyż, jak czytamy w tekście „pierwszym wyzwaniem dla biblijnych badaczy jest skojarzenie miejsc wymienionych w Biblii z konkretnymi stanowiskami archeologicznymi oraz współcześnie istniejącymi miastami”. Do tego dochodzą też kłopoty
z chronologią czy z rekonstrukcją przeszłości. Wydaje się jednak, że autorzy sprostali tym wyzwaniom, na tyle oczywiście, na ile pozwala
obecny stan badań biblijnych. Ale najbardziej imponującym walorem wielkiej księgi jest zebranie ogromnej galerii dzieł sztuki, jakie powstały w nawiązaniu do biblijnych wątków lub w inny sposób są związane ze środowiskiem opisanym w Biblii. Dzięki tej książce możemy nie tylko dowiedzieć się jak wędrował lud wybrany, ale też gdzie leżała Kana Galilejska,
czy jaką drogą dotarł do Rzymu św. Paweł. Takich odpowiedzi znajdziemy w księdze bez liku. Ale można też skupić się na opisach dramatycznych
losów postaci, narodów i królestw biblijnych, a także – co jest kolejną zaletą tomu – poznać poglądy teologów katolickich, żydowskich
i protestanckich.