Rodzinny sekret skrywany przez pokolenia

„Na dnie duszy” to historia na pozór zwyczajnej rodziny. Inga i Paweł odwiedzają rodziców wraz z  partnerami i dziećmi, kiedy spotykają się przy wspólnym stole, każde z nich wie, jak prowadzić rozmowę, by nie wywołać rodzinnej burzy. Ich relacje, choć nie doskonałe, zdają się być poukładane. Jednak na dnie duszy tli się coś, co z pokolenia na pokolenie zatruwa relacje między bliskimi… Każde z bohaterów tej opowieści skrywa w sobie zadry z przeszłości i niewypowiedziane pretensje. Wraz ze śmiercią seniorki rodu, na jaw wychodzi sekret z przeszłości. Co się stanie, gdy rodzinna tajemnica na nowo naznaczy losy jej członków?

W powieści Anny Sakowicz  przeszłość nieustannie  miesza się z teraźniejszością, nadając jej nowy wymiar. Doświadczona przez życie Rozalia nie umiała bezwarunkowo pokochać swojej córki Donaty. Donata chciała być lepszą matką dla Ingi i Pawła, ale czy jej to się udało? Inga i Paweł mają już swoje rodziny, domy, codzienność. Kiedy przyjeżdżają na pogrzeb babki, wydają się być pogodzeni z tym jak wygląda ich życie i wzajemne relacje. Do czasu gdy na jaw wychodzi rodzinny sekret. Seniorka zostawia w spadku dzienniki, w których opowiada o swojej przeszłości i przenosi historię w lata 40.

Inga ostrożnie otworzyła zeszyt na pierwszej stronie. Poczuła lekki ucisk na żołądku, jakby za chwilę miało się wydarzyć coś niezwykle ważnego. Wkraczała w świat Rozalii i nie wiedziała, czego miała się w nim spodziewać. Podejrzewała jednak, że zza rogów nowego brulionu czają się na nią demony przeszłości. Przełknęła ślinę. Drżącą dłonią wyprasowała kartkę:
Droga Ingo. Sporo mi się nazbierało na dnie duszy, dlatego postanowiłam spisać swoją historię i podarować ją właśnie Tobie.

Choć Inga pamięta każdy pobyt u babci i z nostalgią wraca do czasów dzieciństwa, kiedy jako mała dziewczynka bawiła się tu razem z bratem, uświadamia sobie jednak, że nigdy nie poznała babci tak naprawdę. Pozornie zamierzchła przeszłość, okazuje się mieć wiele wspólnego z zadrą, którą na dnie duszy noszą członkowie rodziny. Czy wydobycie przeszłości na jaw, może coś zmienić w ich relacjach? Czy zeszyty ze wspomnieniami starszej pani mogą wpłynąć na ich teraźniejsze życie?

Inga nie chciała, by złe wspomnienia przesłoniły jej to, co kochała w Karolu najbardziej, ale pod wpływem słów przeczytanych w brulionie różowy obraz nabrał nagle ciemnych barw. Odgoniła od siebie te myśli. Nie! Kochała przecież Karola. Był jej jedyną miłością. Nie da sobie zatruć tego uczucia jakimś epizodem. Może właśnie o to chodzi babce? Sama była zgorzkniała i złośliwa, nawet z zaświatów próbowała namieszać w jej życiu? Kiedyś czytała wiersz Ericha Frieda “Co jest”. Pamiętała go doskonale. Można się bać, podawać wszystko w wątpliwość, twierdzić, że to bez sensu, ale miłość zawsze uparcie i niezmiennie powtórzy, że „jest, co jest”. I może właśnie o to chodzi, by doceniać to, co się ma, a nie szukać dziury w całym? Gdyby mogła, powiedziałaby to babce. Jest, co jest i trzeba się z tego cieszyć! – Słyszysz, babciu? – szepnęła, spoglądając w niebo. Miała wrażenie, że w odpowiedzi rozległ się starczy rechot. Otrząsnęła się, a ciarki przeszły jej po plecach. Na dzisiaj wystarczy czytania! Odłożyła zeszyt do szuflady biurka i z siłą ją zasunęła.

Anna Sakowicz zabiera czytelników do niby zwyczajnego świata, w rzeczywistości zaś pełnego tajemnic i niedopowiedzeń. Pokazuje, że to co naprawdę ważne, jest głęboko ukryte na dnie każdej duszy… Często zostaje tam na zawsze, choć czasem wymaga znalezienia i wydobycia za wszelką cenę i ze wszystkich sił. Nieważne bowiem, ile błędów popełniliśmy, ale że wciąż chcemy je naprawiać.

O autorce:
Anna Sakowicz – pisarka, mama i żona, maniaczka książek, miłośniczka kina i teatru. Absolwentka filologii polskiej, filozofii i edukacji filozoficznej na Uniwersytecie Szczecińskim oraz edytorstwa współczesnego na Uniwersytecie im. kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Uwielbia wędrówki po meandrach literatury, czarny humor oraz zabawę konwencją literacką. Mieszka w Starogardzie Gdańskim. Publikowała artykuły w prasie pedagogicznej. Prowadzi dwa blogi: http://www.kuradomowa.blogujaca.pl i http://www.anna-sakowicz.blog.pl. Jeden z jej  postów został nagrodzony w konkursie przez Onet.pl i Ambasadę Szwajcarii.

Dane wydawnicze:
Wydawnictwo Edipresse Książki | s 352  | ISBN 9788381173063| Cena: 39,90 | Premiera: 15.02.2018