Obszerny wywiad-rzeka z Izabellą Skrybant-Dziewiątkowską, wokalistką „Tercetu Egzotycznego”. W PRL-u dla krytyki zespół stał się synonimem kiczu – dziś uchodzi za prekursora disco-polo. Za to publiczność – także polonijna – wielbiła jego repertuar. Z utworem uwiecznionym w tytule publikacji na czele.

„Jacek Kuroń opowiadał mi kiedyś, że gdy siedział w więzieniu, zamknięty przez komunistów, miał wielkie poważanie wśród więźniów, bo znał tekst »Pameli« na pamięć. W zamian za paczkę papierosów pisał im go na kartkach. Normalnie więzienny hit” – wspomina wokalistka, które pierwsze kroki na scenie stawiała w operetce – pod kierunkiem Beaty Artemskiej.

„»Pamela« nie od razu przypadła mi do gustu. Była taka słodziutka, landrynkowa. Na początku miała inny tekst (…), ale później na potrzeby radia trzeba było go zmienić. Na szczęście. Zbyszek poprosił o nowe słowa Mirosława Łepkowskiego (po prawdzie Łebkowskiego – przy. TO-RT) (…) W końcu pokochałam »Pamelę«, czułam, że wzrusza ludzi (…). Raz na występie w Chorzowie na widowni zemdlała kobieta. Okazało się, iż przy »Pameli« poznała swego męża. Jej ukochany dwa lata wcześniej umarł i tak się wzruszyła na dźwięki tego utworu, że świat jej zawirował” – opowiada piosenkarka, bardzo szczera w swych wynurzeniach. Zarówno tych dotyczących funkcjonowania showbiznesu, jak i w kwestiach osobistych: „Dostawałam kosze kwiatów, koperty wypełnione dolarami i masę prezentów. Na początku się krygowałam – brać czy nie brać. Moje obawy szybko rozwiała Hanka Bielicka, »Kochanieńka, jak dają to bierz. Przecież ty nie prosiłaś o to, a oni z dobrego serca dają. A jak od serca dane to trzeba brać, by im przykrości nie sprawiać«. No i brałam, a w niektórych kopertach to było i po sto dolarów. (…) Biżuterii, którą dostawałam od fanów, było tak dużo, że kiedy ją sprzedałam, było nas stać na kupno domu we Wrocławiu, w którym mieszkam do dzisiaj”.