Od 7 do 19 listopada ukazało się w prasie ponad 250 artykułów dotyczących rynku książki. Poniżej skróty kilku, na początek czterech, traktujących – mniej lub więcej – o czytelnictwie. „Gazeta Współczesna” 7 listopada podaje: „»Włosi są starzy, biedni i nieszczęśliwi « – tak włoski dziennik »Comere della Sera« zatytułował w piątkowym wydaniu elektronicznym informację o rezultatach najnowszych badań ISTAT, Instytutu Statystycznego, z których wynika, że ludność Włoch starzeje się szybciej niż innych krajów UE. 40 proc. Włochów przyznaje się do pisania bądź napisania kiedyś wierszy, ale przeciętny Włoch czyta zaledwie cztery książki rocznie – wynika z sondażu przeprowadzonego przez instytut badawczy Eures”. „Forum” 14 listopada publikuje rozmowę z Wasilijem Aksionowem. Czytamy m.in.: „Pan wymienia jakieś paradoksalne liczby [ponad połowa Rosjan przez rok nie kupiła ani jednej książki, a ponad jedna trzecia nie przeczytała w ciągu roku ani jednej]. Przecież wszystkie wydawnictwa i księgarnie przeżywają teraz swój złoty wiek. (…) Akunina nie przeczytałem, chociaż on pisze doskonale. Wziąłem jego »Turecki gambit« i zaraz zacząłem sam wymyślać jakieś własne wersje wydarzeń, zwroty akcji. (…) Mnie się wydawało, że moje pomysły są o wiele lepsze (…). Potterów jest zatrzęsienie, ale szczęście uśmiechnęło się do Joan [pisownia oryginalna] Rowling (…). U Browna mamy przemyślany schemat: wszystko jest zaplanowane (…). Nie znoszę takiej literatury. Zresztą tego w ogóle nie można nazwać literaturą. Miejscami »Kod Leonarda da Vinci« przypomina zwyczajny przewodnik po Paryżu (…). Nie lubię też książek Coelho, to taki Borges dla ubogich. Wolę czytać Cortazara. (…) Stosunek do sztuki nie może być kryterium oceny moralności człowieka. (…) Hitler okazałby się owieczką – przecież (…) szlochał, słuchając Wagnera. A Stalin bez końca oglądał spektakl »Dni Turbinów« według Michaiła Bułhakowa. No i co z tego? (…). Mężowie stanu niekoniecznie muszą być wielbicielami Cervantesa (…). Trzymam się z dala od polityki (…). Niedawno byłem na spotkaniu grupy rosyjskich pisarzy z prezydentem Francji Jacques’em Chirakiem. Z jego ust nie padła ani jedna oryginalna myśl, w przemówieniu były same banały. (…) Moim zdaniem Władimir Władimirowicz [Putin] powinien dostawać mleko za szkodliwe warunki pracy. Na Kremlu jest fatalna aura – intrygi, hipokryzja i okrucieństwo.” „Angora” 20 listopada pod nagłówkiem „Po raz pierwszy penis jest w centrum uwagi, a do tej pory był tematem tabu…” publikuje rozmowę z Hanną Samson „Parodia pornosu”. W rozmowie pada następujące zdanie: „Gdyby naprawdę znalazła się taka Barbara, która na podstawie prącia umiałaby zdiagnozować męską osobowość, to z pewnością sprawa zostałaby nagłośniona. Media uwielbiają sensacje związane z seksem. To podnosi wskaźniki oglądalności i czytelnictwa, a w dzisiejszym świecie niemal wyłącznie to się liczy”. „Gazeta Krakowska” 8 listopada publikuje tekst „Nie wyjść na głupa”. Czytamy w nim m.in.: „Czym są badania czytelnictwa w Polsce? – zastanawiał się dr Włodzimierz Rostocki [chodzi o Andrzeja Rostockiego – red.]. (…) To bardzo wygodny eufemizm (…). Wskaźniki czytelnictwa zastępują jedną niewygodną zmienną – inteligencję człowieka. Dlatego objęte są zasadą konfidencjalności [pisownia oryginalna]. (…) Są miasta, gdzie samorządy zlecają badanie wskaźników czytelnictwa, ale ich potem nie upubliczniają, chyba, że są bardzo pozytywne – powiedział dr Rostocki. (…) Badamy prawie zawsze nie faktyczne czytelnictwo, ale deklaracje – mówi dr Katarzyna Wolff. – Miał pan w ręce książkę w ciągu ubiegłego roku? – pytam i widzę rozpaczliwe …