Don DeLillo należy do czołówki współczesnych pisarzy amerykańskich, a „Libra” jest jedną z najważniejszych jego powieści. W Polsce do tej pory ukazały się trzy utwory DeLillo: „Podziemie” i „Biały szum” (wydane nakładem wydawnictwa Rebis) i „Cosmopolis” (wydane w 2005 r. przez Noir sur Blanc). Dziewiąta powieść Dona DeLillo „Libra” (1988) czerpie tytuł ze znaku zodiaku Lee Harveya Oswalda, znaku Wagi. Podobnie jak w innych jego powieściach fabuła, temat i struktura są starannie wyważone, autor prowokuje czytelnika mądrym zastosowaniem wiedzy historycznej, dramatycznym rozwojem akcji i bardzo precyzyjną konstrukcją opowieści, koncentrującej się na osobie Oswalda, przedstawionego w sposób niezwykle sugestywny i niepokojący. Po raz pierwszy widzimy go jako dwunastolatka, rozmawiającego z matką, potem spotykamy go jako żołnierza piechoty morskiej. Czytelnikowi Oswald może stać się w pewnym sensie bliski, ponieważ jest typem osoby, z którym prawie każdy się kiedyś spotkał: rozpaczliwie chce zmieniać świat, ale nie jest w stanie utrzymać żadnej pracy. Pragnie żyć w utopijnym społeczeństwie opierającym się na zasadach równości i przyzwoitości, ale bije własną żonę. Czyta wnikliwie Marksa i Engelsa, a także, kiedy dowiedział się, że to ulubiony bohater Kennedy’ego, powieści o Jamesie Bondzie, jednak kiedy próbuje napisać swój pamiętnik, nie jest w stanie sklecić jednego przyzwoitego zdania. Ma wiele do zaoferowania światu, ale brak mu wykształcenia, wyszkolenia i okazji. Miota się ze skrajności w skrajność, coraz bardziej spadając w dół. Wyjeżdża do Związku Radzieckiego, dostaje tam monotonną pracę w fabryce, …