Piątek, 22 grudnia 2023
Po jakim daniu obowiązkowo trzeba podać nowe widelce?

Gdańskie wydawnictwo słowo/obraz terytoria przygotowało na tegoroczne święta Bożego Narodzenia, które często jest też wydarzeniem kulinarnym, wysmakowaną pozycję. Jest to „Kodeks smakosza. Kompletny podręcznik gastronomii, zawierający prawa, reguły, zastosowania i przykłady sztuki dobrego życia” autorstwa Horace-Napoléona Raissona.

Jak informuje wydawca, wydany w 1827 roku „Kodeks smakosza” Horace’a Raissona stanowi kompendium wiedzy na temat wystawnych posiłków. Po jakim daniu obowiązkowo trzeba podać nowe widelce? Czyje towarzystwo przy stole najdotkliwiej psuje zabawę? Jak zorganizować obiad z kochanką? Czy nieobecnym należy się toast? „Kodeks smakosza” odpowiada na najbardziej nurtujące pytania, daje praktyczne porady, oferuje gruntowną wiedzę. Dziś traktujemy go przymrużeniem oka, czytamy dla zabawy.

Tekst spolszczyła Krystyna Belaid, a posłowie napisał Tomasz Stróżyński. Opieka redakcyjna jest dziełem Piotra Sitkiewicza, a projekt graficzny i typograficzny wykonał Stanisław Salij. Pod tym nazwiskiem, jak już wiadomo, skrywa się prof. Stanisław Rosiek, założyciel i wieloletni prezes, a obecnie członek zarządu gdańskiego wydawcy. Bardzo staranny druk i oprawę wykonała drukarnia Read Me z Łodzi.

Horace-Napoleon Raisson (1798-1854) był francuskim dziennikarzem i pisarzem, krytykiem sztuki, recenzentem teatralnym. Za życia był twórcą popularnym i poczytnym. W 1824 roku założył czasopismo „Le Feuilleton litteraire”, do którego pisywał między innymi Balzac. Po rewolucji lipcowej 1830 roku przez dwa lata wydawał gazetę „Le Stenographe”, która szczegółowo omawiała debaty parlamentarne, pisywał również do „Le Constitutionnel”, „L’Artiste” i kroniki sądowe do „Gazette des tribunaux”. Wydał wiele książek na rozmaite tematy, między innymi: „Historię rodziny Bonaparte od roku 1260 do 1830”, wielotomową „Historię Wielkiej Armii”, „Popularną historię rewolucji francuskiej” oraz „Historię policji paryskiej”. Jego specjalnością stały się rożnego rodzaju „podręczniki”, nazywane przezeń „kodeksami”, na przykład: „Kodeks karny, albo kompletny podręcznik dla ludzi ogładzonych”, „Kodeks małżeński”, „Kodeks cywilny”, „Kompletny podręcznik grzeczności, tonu, manier w dobrym towarzystwie…” czy „Kodeks miłosny, czyli sztuka zalecania się”. Niektóre z jego książek doczekały się wielu wydań, a także przekładów. Jedna z nich, „Code de la toilette”, wyszła po polsku pod osobliwie dziś brzmiącym tytułem „Kodex gotowalniany. Pisemko poświęcone ozdobie i zdrowiu” (1835).

 

 

Podaj dalej
Autor: (fran)