W sobotę o godz. 17.30 w sali Paryż B na Stadionie Narodowym, w trakcie 8. Warszawskich Targów Książki, odbędzie się spotkanie z Gabrielem L. Kamińskim pt. “Miasto to nieustającą opowieść”.

Słowo od autora:
Od momentu, kiedy opublikowałem w MAW-ie w 1987„Ulicę Przodowników Pracy”, liryczną opowieść o życiu i mieszkańcach dzielnicy Grabiszynek, zacząłem zupełnie inaczej odczytywać swoje miasto śledząc uważniej jego narrację. Ostatnią odsłoną Wrocławia i jego w nim życia jest wydana ostatnio proza poetycka „Jestem, ocalałem”, gdzie staram się ostatecznie rozliczyć ze swoim życiem we Wrocławiu jak i pokoleniem „57” do którego należę.

Jako twórca niezależny, nie związany z żadnym “salonem”, wciągu czterdziestu pięciu lat pracy twórczej, staram się opowiadać nie oglądając się na mody moim własnym językiem poetyckim, wyobraźnią o świecie,ludziach,wydarzeniach, które stanowią jej kanwę i osnowę.

Miasto jest moim żywiołem, jako mieszczanin z tradycjami rodzinnymi (dziadek Wiktor Kejzik, wujek Nagórski, stryj prof. Uziębło, budowali, odkrywali Wilno, uniwersytet w Dorpacie), czuję je wprost organicznie. Moim drugim żywiołem, ważnym dla mnie z punktu widzenia relacji międzyludzkich są spotkania z ludźmi. Jako księgarz z zawodu miałem szczęście spotkać tych prawdziwych, dla mnie przysłowiowych “Mistrzów”; Michała Sprusińskiego, Wojciecha Siemiona, Ryszardę Hanin, Mariannę Bocian, Janusza Stycznia, Augustyna Barana, Ryszarda Lenca.

Ostatnio wydane książki: “Wratislavia cum figuris II”, “Ballada o domu i innych rzeczach śmiertelnych”, “Jestem, ocalałem” i “Listy do Van Gogha” zamykają pewien twórczy okres w moim życiu, kiedy to starałem się pokazać czas,ludzi,własną rodzinę jako nieustające źródło wiedzy o minionym czasie, na tle historii XX i XXI wieku.

Od 1983 roku, kiedy to ukazał się mój debiut poetycki “Opis rzeczy szczególnie martwych”, zredagowany przez późniejszego redaktora naczelnego Wyd. Dolnośląskiego Jana Stolarczyka, opublikowałem piętnaście książek. Redaguję właśnie ich wybór pt. “Wiersze wybrane” i wychodzi na to, że będzie to około 500 wierszy z lat 1970-2017. Nie wiem, czy to dużo, czy mało? Wszystkie one tworzą linearną narrację,  opowiadając o nas, naszej historii, są nierozłącznie związane z moim życiem,dojrzewaniem, spojrzeniem na świat.

Zapraszam Państwa na to jubileuszowe spotkanie! Złożyło się na nie – moje 60 lat, które kończę w tym roku, 45 lat pisania i 15 opublikowanych książek!

Spotkaniu towarzyszy scenografia – zdjęcia z mojego archiwum i prezentacja. Skromny poczęstunek!

Pozdrawiam Wszystkich
Gabriel Leonard Kamiński