Nakładem drukarni Pozkal z Inowrocławia wydano tom wspomnień poświęcony Tadeuszowi Chęsemu, wieloletniemu prezesowi zarządu tej firmy, założycielowi i twórcy jej sukcesów, bardzo cenionej i szanowanej osobistości polskiej poligrafii.
Tom zatytułowany „Tadeusz Chęsy. Człowiek, który nie potrafił być obojętny” jest zbiorem znaczących i wzruszających tekstów wielu osób, w których życiu tak wybitna osoba, jakim był Tadeusz Chęsy, pozostawiała zawsze wyraźny ślad. Tom jako praca zbiorowa ukazał się pod redakcją Edmunda Mikołajczaka.
Tadeusz Chęsy zmarł nieco ponad rok temu, 3 listopada 2020 roku, w wieku 73 lat. Pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji w organizacjach zawodowych i społecznych: był prezesem Rady Rejonowej Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT, prezesem Zarządu Głównego Stowarzyszenia Inżynierów Mechaników Polskich, członkiem Polskiej Izby Druku, należał do Polskiego Bractwa Kawalerów Gutenberga.
Od roku 2010 był prezesem zarządu jednego z największych uzdrowisk w regionie – spółki „Solanki” Uzdrowisko Inowrocław. Placówka jest dziś wysokospecjalistycznym i prężnie działającym kompleksem leczniczym, którą rocznie odwiedza ponad siedemnaście tysięcy osób.
Jego wsparcie umożliwiło wydanie wielu publikacji na temat Inowrocławia m.in.: „Miasto na soli”, „Uroki starego Inowrocławia”, „Historia solarstwa w Inowrocławiu”, „Drukarnie i drukarze inowrocławscy”. Piastował również stanowisko prezesa w Towarzystwie Miłośników Miasta Inowrocławia i był współzałożycielem Stowarzyszenia Księcia Kazimierza Kujawskiego, zaangażowanym działaczem Rotary Club. Dzięki jego aktywności przeprowadzono szereg inicjatyw społecznych i wydarzeń artystycznych. W 2005 roku został honorowym członkiem Stowarzyszenia Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu, a w 2013 roku otrzymał Złotą Oznakę Stowarzyszenia. Był odznaczony medalem „Za zasługi dla obronności kraju”, Srebrnym Krzyżem Zasługi (1980), a w czerwcu 2013 roku, podczas gali Konkursu Złoty Gryf 2013, został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla rozwoju poligrafii i upowszechniania czytelnictwa oraz za osiągnięcia w działalności społecznej. Całokształt tego rodzaju działań doceniono tytułując, go w roku 2020 Honorowym Obywatelem Inowrocławia.
Ze wspomnieniowej publikacji wyłania się wybitna postać, niezwykle aktywna, stale w ruchu i do ruchu porywająca innych. Dorota Bassa, bratanica Ewy Chęsy, żony Tadeusza, napisała: „był urodzonym przywódcą, liderem o wielkim sercu, ciekawym świata. Kochał kulturę i potrafił się nią z nami dzielić”, a także: „wujek Tadeusz mobilizował wszystkich do działania, nie lubił stagnacji, kochał życie, nie tracił chęci poznawania wszystkiego, co dało się poznać. Pierwszy wstawał i ostatni kładł się spać. Był po prostu niesamowity”.
Waldemar Buszkiewicz, kierownik ds. sprzedaży krajowej drukarni Pozkal, bardzo znany i lubiany w środowisku książki, napisał niezwykle trafnie: „odszedł człowiek, który potrafił kierować, przewidywać, słuchać, doradzać, dyskutować, wspierać, przeprosić, docenić, odpuścić, cofnąć się o krok, zmienić zdanie, zatrzymać się nad problemem każdego człowieka”.
Bardzo ceniłem sobie wszystkie spotkania z Tadeuszem, który obdarzył mnie serdeczną przyjaźnią, z mojej strony szczerze docenioną i odwzajemnioną, a która przeniosła się w sposób naturalny na następne pokolenie jego rodziny. Kilkakrotnie byłem w drukarni Pozkal, podziwialiśmy jej rozwój i rozmach, z jakim Tadeusz działał, kultywując jednocześnie przy pieczołowicie tradycje drukarstwa, czego dowodem była stworzona przez niego wspaniała Izba Pamięci w drukarni Pozkal, w której odbyło się wiele pamiętnych spotkań naszego środowiska. Cieszyliśmy się z Jego kolejnych sukcesów, podziwialiśmy też decyzję o zaangażowaniu się w sprawy uzdrowiska i ocaleniu wyjątkowego obiektu, jakim są malownicze inowrocławskiej tężnie solankowe.
Tadeusz Chęsy był niekwestionowanym autorytetem w świecie książki. Inspirował, organizował i popierał wszelkie działania konsolidujące środowisko. Zobowiązuje to nas wszystkich do kontynuowania jego przesłania, jakie realizował przez całe życie, do podejmowania działań dla wspólnego dobra! To jest testament, jaki nam zostawił i jaki powinniśmy wypełniać!
