Wtorek, 15 lutego 2022

Nie żyje Daniel Passent, jeden z najbardziej znanych i rozpoznawalnych publicystów w Polsce. Przez 63 lata był związany z tygodnikiem “Polityka”. Miał 83 lata.

Był autorem kilkunastu publikacji książkowych, m.in.: “Bywalec”, “Bitwa pod wersalikami”, “Obywatelu, nie denerwujcie się”, “Co dzień wojna” (reportaże z wojny wietnamskiej), “Pan Bóg przyjechał do Monachium” (relacje z igrzysk w 1972 r.), “Rozbieram senatora” (relacje z USA), “Choroba dyplomatyczna” (wspomnienia z Chile), “Codziennik” (notatki z 2005 r.), “Passa” (wywiad rzeka przeprowadzony przez Jana Ordyńskiego).

W swojej książce, “Dzieła rozebrane” (2013) opowiadał o kulisach powstawania swoich felietonów. Przez pryzmat tych krótkich, satyrycznych tekstów dziennikarz opowiadał o ich bohaterach – m.in. Andrzeju Wajdzie, Ryszardzie Kapuścińskim – oraz czasach, w jakich zostały napisane. O tajniki warsztatu wypytywał go felietonista Jan Wróbel.

Ostatnią książkę “W 80 lat dookoła Polski” opublikował w 2018 roku.

Daniel Passent urodził się 28 kwietnia 1938 roku w Stanisławowie w rodzinie pielęgniarki i agronoma. “Dzieciństwo mam amputowane. Od najmłodszych lat byłem pogodzony z tym, że nie mam rodziców, a właściwie, że oni nie żyją, nie istnieją, że ich nawet nie pamiętam” – opowiadał w rozmowie z Janem Ordyńskim w 2011 r. Felietonista nie ma wspomnień związanych z rodzicami, ponieważ podczas okupacji dla bezpieczeństwa ukrywali się osobno. Daniel przeszedł przez kilka polskich rodzin, najdłużej ukrywano go na warszawskiej Pradze. “Mnie ocalili Polacy i Żydzi, a moich rodziców zdradzili Polacy; jedni i drudzy byli obywatelami państwa polskiego” – napisał w felietonie “Dopóki wolno” 6 lutego 2018 r.

Został wychowany przez wuja, Jakuba Prawina działacza komunistycznego, m.in. szefa Polskiej Misji Wojskowej w Niemczech. Studiował w Petersburgu, Princeton, Harvardzie i na Uniwersytecie Warszawskim.

Działalność dziennikarską rozpoczął w 1954 roku, pisząc do “Sztandaru Młodych”, będąc jeszcze studentem UW. Od 1959 r. związany był z tygodnikiem “Polityka”, dla którego pracował jako korespondent z wojny wietnamskiej oraz felietonista. Współpracował także z kabaretami, m.in. “Pod Egidą” i “Dudek”, dla których pisywał skecze i monologi.

Na początku lat 60. zyskał prawo do publikacji pamiętników Adolfa Eichmanna, niemiecko-austriackiego, nazistowskiego zbrodniarza, odpowiedzialnego za zagładę Żydów w trakcie II wojny światowej. “Polityka” była jednym z pierwszych pism, które opublikowały wspomnienia Eichmanna.

Od 1971 roku Passent związany był z Agnieszką Osiecką, z którą ma córkę – Agatę. Po rozstaniu z Osiecką, która zostawiła córkę pod jego opieką, poznał swoją obecną żonę – Martę Dobromirską-Passent.

W latach 1996-2001 pełnił funkcję polskiego ambasadora w Chile. Od 2012 roku prowadził w radiu TOK FM autorską audycję “Goście Passenta”.

Swoimi tekstami z lat 80., w których bronił decyzji o wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego, a także usprawiedliwiał politykę ówczesnych władz, Passent wzbudził kontrowersje i był krytykowany. Bard Jacek Kaczmarski zadedykował mu nawet utwór “Marsz intelektualistów”, którą napisał dla tych, “którzy swoją inteligencją i swoim wykształceniem zdecydowali się służyć reżimowi wojskowemu w Polsce”.

Podaj dalej