Jaki jest naprawdę Wojciech Cejrowski, jedna z najbardziej wyrazistych,
kontrowersyjnych i przede wszystkich niebanalnych postaci polskiego show
biznesu? Mimo przebrnięcia przez ponad 250 stron książki, szumnie nazwanej
biografią, nie jestem w stanie odpowiedzieć na to pytanie. Bohater
skrzętnie chroni swoją prywatność, tak jak i w mediach tak i w tej
publikacji – łowcy wszelkich sensacji oraz czytelnicy ciekawi jego skrywanych
sekretów odejdą więc z niczym. Ale tak barwna osoba, wywołująca
skandale wszędzie tam, gdzie zabierze głos w publicznych dyskusjach,
z pewnością miała barwne życie. Owszem, w książce jest sporo opowiastek
z życia satyryka i globtrotera, począwszy od korzeni rodu, wczesnych
lat dziecięcych, przez studia, aż po maj 2010 roku, gdy Cejrowski został
uhonorowany przez TVP statuetką „Wiktora”. Nie zjawił się wówczas na
gali (z powodu podróży), wystąpił za to na filmie, gdzie starym zwyczajem
stuknął kubkiem z „WC Kwadransa” i zakrzyknął: „Uprzejmie informuję,
że moje poglądy się nie zmieniły: »Precz z komuną!« i »Precz z aborcją!«”.
I już za samą konsekwencję i niezmienność poglądów wielu uważa go za
postać pozytywną, pomijając kwestię oceny. Choć tak naprawdę serca
odbiorców podbił swoim cyklem podróżniczym.
Jawi się z opowieści Grzegorza Brzozowicza (dziennikarza muzycznego)

autor „Rio Anakonda” jako niezły kombinator i spryciarz z żyłką
do biznesu. Od dziecka WC miał naturalny dar do opowiadania, zawsze
szedł na przekór i odważnie wyznawał swoje poglądy. Tylko że
wszystko to już gdzieś słyszeliśmy, a autor książki ucieka w cytaty. Przez
strony nie prześwieca prywatny Cejrowski. Ta publikacja, jak na mój
gust zbyt tendencyjna i zachowawcza, z pewnością nie zmieni sposobu,
w jaki ludzie odbierają sławnego dziennikarza i podróżnika. I tak
jak jednych irytuje, a innych fascynuje, tak samo jednym spodoba się,
innym nie przypadnie do gustu i ta książka.