„Nie milkną spekulacje, kto jest głównym bohaterem
książki Kingi Rusin” – pisał przed premierą
książki jeden z tabloidów. Tytuł jednoznacznie kojarzy
się z Tomaszem Lisem, gospodarzem programu
„Co z tą Polską?”, byłym mężem prezenterki.
Wielbiciele sensacji i cytowany tabloid będą zawiedzeni.
Celebrytka nie zdradza w swojej książce
żadnych tajemnic. Nie napisała autobiografii, to raczej
rozmowa-rzeka dwóch kobiet – prezenterki
i psychoterapeutki, które mają podobne spojrzenie
na świat i pragną się od siebie jak najwięcej nauczyć – optymizmu,
mądrości, cierpliwości. Trochę tu porad, złotych myśli, trochę problemów.
Jak na babskim spotkaniu przy lampce wina. Wspólnie napisały
książkę, by przekonać kobiety, że „niezależnie od statusu społecznego,
liczby sukcesów i zer na koncie, niezależnie od wykształcenia i pochodzenia,
mamy bardzo podobne problemy” i warto o nich rozmawiać.
„Ta cała nasza książka jest o kryzysach, o zakrętach, o bezsensie i sensie
relacji z drugim człowiekiem, o byciu razem i samotności”. Dla obu
autorek książka była swoistą autoterapią, może odegrać podobną rolę
także w życiu czytelniczek. Panie rozmawiają o mężczyznach, miłości,
kobiecej przyjaźni, dzieciach, karierze, życiowych wyborach, o nowych
początkach, zwycięstwach i porażkach, o tym, co nieuchronne
– o śmierci i pożegnaniach. Zastanawiają się, dlaczego tak trudno uciec
z toksycznego i przynoszącego cierpienie związku. Namawiają: zacznij
się wychylać, nie tkwij w tym, czego nienawidzisz, nie bój się odpowiedzialności,
sama zdecyduj o swoim życiu.