Każda książka Ani Onichimowskiej jest ważna i jest
świetna. I tym razem wczytując się w kolejne opowieści
o piętnastolatkach z różnych stron świata,
zdałam sobie sprawę z tego, że za wcześnie z różnych
powodów zostają oni wpuszczeni w świat
dorosłych. Świat, który jest cyniczny, bezwzględny
i okrutny. A przecież piętnastolatek to też chłopiec,
który przeszedł mutację i dziewczyna, hojnie
obdarzona kształtami przez naturę, to są nadal
emocjonalne dzieci. Dzieci, które przytłoczone zbyt wczesną dorosłością,
owszem, dadzą sobie w pierwszym momencie radę, ale później
odczuwają brak tego, czego każde dziecko potrzebuje – i trochę dłużej
niż tylko do piętnastego roku życia – bezwarunkowej miłości. Książka,
wydawna w serii „Plus Minus 16”, powinna trafić w ręce każdego nastolatka,
choćby po to żeby dowiedział się co to jest hikikomori, jeśli
tego jeszcze nie wie.