Homilie te powstały pod koniec IV wieku w Antiochii,
ich autorem jest św. Jan Chryzostom, znakomity
orator, który zachwycał współczesnych mu
słuchaczy.

W ośmiu przedstawionych homiliach Jan Chryzostom
podejmuje szereg kwestii bezpośrednio
związanych z wydarzeniami opisanymi w trzech
pierwszych rozdziałach Księgi Rodzaju. Tak jak Bóg
stworzył niebo i ziemię oraz resztę stworzeń – pisze
w komentarzu krytycznym tłumaczka s. Sylwia
Kaczmarek – tak Chryzostom posługuje się w swoich homiliach wszystkim
po to, by człowiek, dostrzegając piękno, harmonię i użyteczność
stworzenia, oddał chwałę Stwórcy, który niczego nie zaniedbał, aby
dać człowiekowi
rozpoznać swoją miłość i aby go zbawić. Homilie Jana
Chryzostoma poruszały starożytnych mieszkańców Antiochii miłujących
morze i ziemię, orientujących się wedle gwiazd i słońca. Dzisiaj stanowią
przede wszystkim źródło myśli teologicznej, choć do współczesnego
czytelnika może przemówić pasja Ojca Kościoła, który kontemplował
Boga, objawiającego się w Piśmie i w stworzeniu, i nie był obojętny na
dobro drugiego człowieka.