Przerażająca wizja świata. Obdarzona niezwykłym
darem dziewczyna dostępuje niezwykłej
tajemnicy – dowiaduje się, jak tak naprawdę
wszystko funkcjonuje. Rzeczywistość to wielka
tkanina, składająca się z misternie utkanych nici.
Pokój i dobrobyt tkaniny Arrasu istnieją dzięki
pracy przy krosnach Kądzielniczek – pięknych,
uprzywilejowanych dziewcząt. Pełną kontrolę –
nad pogodą, głodem, nad słabszymi jednostkami,
nad urodzeniami – sprawuje Gildia. Można
upatrywać w tej książce odwołania do nordyckiej mitologii, gdzie boginie
przędły nić ludzkiego życia, dziewczyny z powieści to odpowiednik
greckich Mojr.

I nagle w samym centrum dowodzenia zjawia się niepokorna szesnastolatka
Adelice, outsiderka, która sprzeciwia się przedmiotowemu
traktowaniu i ograniczeniu jej prawa wyboru. Buntuje się życiu pod
kontrolą. W tym świecie, gdy zrobisz coś źle, to twoja lub członka twojej
rodziny nić zostanie po prostu spruta. Władze Arrasu obiecują Adelice,
jak i innym Kądzielniczkom, wieczną młodość i piękno. Dziewczyna
odkrywa, że Arras jest tylko na niby idealny, że wcześniej wydarzyła się
wielka tragedia, która zniszczyła życie na Ziemi. Ale jeszcze nie wszystko
stracone. Jej próby wyzwolenia się z matni obserwujemy z wypiekami
na twarzy, czytelnik mocno kibicuje bohaterce.

To zręcznie utkana historia, zgrabnie napisana antyutopia, będąca
zarazem lekcją szacunku, tolerancji i przyjaźni. A to dopiero pierwsza
część trylogii o losach Adelice.