Christopher Hitchens, brytyjski dziennikarz, pisarz,
krytyk literacki na stałe mieszkający w Stanach
Zjednoczonych miał w życiu wszystko – kochającą
rodzinę, oddanych przyjaciół, dobrą pracę
i uznanie w środowisku. Jego świat stanął do
góry nogami w czerwcu 2010 r., kiedy dowiedział
się, że ma zaawansowane stadium raka przełyku,
w dodatku pojawiły się przerzuty, więc szanse na
wyzdrowienie były minimalne.

Z chorobą wyniszczającą ciało i umysł toczył
bój kilkanaście miesięcy. W tym czasie starał się normalnie egzystować,
pracować, nie chcąc by rak zdominował jego życie i pozbawił
przyjemności, obowiązków czy celów. Z tego okresu pochodzi właśnie
„Śmiertelność”- zapiski Hitchensa dotyczące przebiegu choroby, przemyślenia na temat sensu istnienia czy umierania; dziennik, który
towarzyszył mu do śmierci w grudniu 2011 roku.

Czytając „Śmiertelność” czytelnik widzi człowieka wycieńczonego
kolejnymi pobytami w szpitalach, cierpiącego fizycznie i psychicznie,
obserwującego zmieniające się lub odmawiające posłuszeństwa
ciało, jednocześnie kogoś zdeterminowanego, by walczyć o swoje życie,
traktującego chorobę jako dość brutalną próbę człowieczeństwa,
test wytrzymałościowy dla umysłu i ciała. Test, w którym nie ma miejsca
na pomoc ze strony Boga, jest całkowite zdanie się na własne siły,
współczesną medycynę i statystyki dotyczące wyzdrowień.

Hitchens nie zdołał wygrać najważniejszej bitwy w swoim życiu.
Pokazał jednak dobitnie, że wobec śmierci jesteśmy bezbronni – niby
oczywiste, a jednak w obliczu takiej walki przemawia to do czytelnika
ze zdwojoną siłą.