27 grudnia zeszłego roku minęło
pół wieku od śmierci Juliana
Tuwima. Zawał serca dopadł poetę nocą w łóżku zakopiańskiego
pensjonatu „Halama”, należącego do ZAIKS-u. Świadkiem
ostatniego tchnienia autora
„Kwiatów polskich” była Rozalia
Kozak, wieloletnia pokojówka
tego domu wczasowego, ale do końca zachowała w tej kwestii
milczenie.

Smutna rocznica stała się doskonałym
pretekstem do publikacji
starannie zebranych przez Tadeusza Januszewskiego, największego
znawcę twórczości Tuwima, zapisków o charakterze
autobiograficznym. Powstawały
one na przestrzeni ćwierćwiecza.
Opowiadają o czasach szkolnych pisarza, jego przyjaźniach,
niespełnionych pasjach
(chemia), pierwszych miłościach, jak również nieoczekiwanej
eksplozji poetyckiej.
Książkę uzupełniają wspomnienia
siostry Tuwima, wywiad udzielony przez twórcę Janowi Józefowi Lipskiemu, reprodukcje
rodzinnych zdjęć oraz – oczywiście
– wiersze.