Książka Waltera Lorda ukazała się drukiem w 1955
roku, 43 lata po katastrofie Titanica. Tyle czasu zajęło
autorowi zebranie materiałów do publikacji.
Znaczną część opowieści o tragedii oparł na relacjach
62 ocalonych pasażerów i członków załogi,
z którymi udało mu się porozmawiać oraz krewnych
podróżnych, a wszystko weryfikował z licznymi
materiałami poświęconymi zatonięciu statku.
Sam był zafascynowany losem Titanica, jako dziecko
płynął bliźniaczym liniowcem Olympic. W 1958
roku jego książka została sfilmowana – pod tym samym tytułem – przez
reżysera Roya Warda Bakera (polski tytuł to „SOS Titanic”). Film otrzymał
w 1959 roku Złoty Glob. Walter Lord był też konsultantem w trakcie
kręcenia „Titanica” Jamesa Camerona. Publikacja w polskim wydaniu
towarzyszy wystawie „Titanic. The Exhibition”, którą można oglądać
w Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie do 9 października.

„Titanic. Pamiętna noc” to opowieść pełna emocji. Przeczytamy w tej
książce o heroicznej odwadze, poświęceniu, ale też tchórzostwie czy cwaniactwie.
Autor starał się przybliżyć przebieg dramatycznej nocy z 14 na 15
kwietnia 1912 roku z perspektywy mostku kapitańskiego, kotłowni, salonów
pierwszej klasy i kajut pasażerów klasy trzeciej. Starał się odtworzyć,
nie tylko wystrój statku i nastroje na nim panujące, ale także to, którzy pasażerowie
i członkowie załogi znaleźli się w jakiej szalupie ratunkowej. „To tak
naprawdę książka o ostatniej nocy pewnego miasteczka. Titanic był równie
wielki i równie gęsto zaludniony” – pisze autor. I podkreśla, że zatonięcie
legendarnego transatlantyku, który miał być niezatapialny, zachwiało poczuciem
bezpieczeństwa i komfortu, wiarą społeczeństwa w technikę.