Prezentacja badań socjologicznych z 2004 roku nad ruchami społecznymi‚
od niedawna obecnymi na scenie publicznej‚ i to coraz głośniej
i wyraźniej‚ być może w związku z ostatnimi wyborami (60-procentowa
absencja). Badanie zjawiska in statu nascendi wyklucza możliwość całościowego
oglądu z dystansu. Z drugiej strony niemal codziennie pojawiają
się doraźne oceny fenomenów społecznych‚ uwikłane w bieżącą
grę polityczną. Oto np. pojawia się Inicjatywa Uczniowska‚ o której nikt
nie widział i nie słyszał‚ a tu zaraz idzie w eter ileś podejrzeń…

Młodzi socjologowie zaplanowali badania nad ruchami alterglobalistycznymi
(przypomnijmy, szczyt w Warszawie w 2004 roku)‚ gejowskolesbijskimi
oraz feministycznymi. Ostatnie nie zostały omówione.

Obraz alterglobalistów przyniósł wielką niespodziankę: oto okazało
się‚ że początkowa nazwa antyglobaliści (m.in. anarchiści‚ Zieloni‚ Nowa
Lewica‚ Pracownicza Demokracja‚ ATTAC…) może być zastosowana jedynie
do ugrupowań bardzo tradycjonalnej prawicy‚ przeciwnej modernistycznej‚
uniwersalistycznej globalizacji. Nazwa „alterglobaliści” określa
krytyków jednostronnego‚ skrajnie niesprawiedliwego charakteru globalizacji‚
nie jej samej. O organizacjach gejów i lesbijek‚ np. Lambdzie czy
Kampanii Przeciw Homoforbii było i jest głośno przy okazji choćby parad
i marszów równości lub tolerancji. Równie żywotne i dynamiczne
organizacje prawicowe nie zostały uwzględnione‚ być może jako ruchy
„nie-nowe”‚ lecz reaktywowane „stare”‚ historyczne – Młodzież Wszechpolska‚
NOP albo ONR…

Praca bardzo ciekawa, wołająca o kontynuację i rozszerzenie.