Praca ukazuje wpływ ideologii komunistycznej na
obyczajowość oraz relacje międzyludzkie. Autor
przedstawia jak władza ludowa próbowała kawiarnie
zastąpić świetlicami, restauracje – np.
hotelu Bristol – gospodami ludowymi, a Świętego
Mikołaja dziadkiem mrozem.

Polityczna presja była też często obecna na
falach eteru oraz ekranach telewizorów, w kinie,
nawet w piosence. Emanacją tej ostatniej
były powstałe w latach sześćdziesiątych festiwale
piosenkarskie, zwłaszcza w Kołobrzegu oraz Zielonej Górze, gdzie
występowali sowicie honorowani wykonawcy wierni linii partii. Szczyt
popularności tych imprez przypadł na lata siedemdziesiąte, kiedy za
sprawą propagandzistów szefa Komitetu do Spraw Radia i Telewizji
Macieja Szczepańskiego zyskały one wystawną oprawę.

Chociaż Polacy nierzadko nabierali się na wciąż płonne obietnice
lepszego życia, przez cały czas istnienia Peerelu na ogół opierali się odgórnej
indoktrynacji. Usiłowali żyć normalnie, chociaż niekiedy bywało
to bardzo trudne.