William Kamkwamba jest zwykłym chłopcem z wielodzietnej
rodziny na prowincji w Malawi. Poznajemy go,
gdy ma sześć lat i opowiada o awanturniczych przygodach
swojego ojca. Z czasem chłopiec w prosty, acz
chwytający za serce sposób, wprowadza nas w życie
codzienne małego afrykańskiego państwa. Poznajemy
historie o szamanach, zabobonach i magii, dowiadujemy
się jak piec latające mrówki lub zachowywać się
na polowaniu. Wnikamy w intymny świat Williama,
którego każdy element przepełniony jest egzotyką
oraz barwnymi, pełnymi humoru i optymizmu opisami. Z czasem rodzinę
bohatera oraz wszystkich mieszkańców, dotyka śmiercionośny głód, a następnie
epidemia cholery. Opisy Williama wprowadzają nas w świat, gdzie
każdy dzień jest walką o przetrwanie, a dominującą troską codzienności
niepewność jutra. Coraz więcej ludzi umiera, mężczyźni opuszczają rodziny,
by szukać jedzenia, inni kradną, wyprzedają swoje majątki, zadłużają się,
sytuacja pogarsza się z dnia na dzień. William z powodu braku pieniędzy
na czesne musi zrezygnować z nauki w szkole średniej. ,,Moje najgorsze
obawy zaczynały się spełniać […]. Jeszcze jeden biedny malawijski rolnik
harujący w polu. Chudy, brudny, z rękoma zniszczonymi pracą, twardymi
jak zwierzęca skóra, ze stopami, które nie wiedzą, co to buty”. Chłopiec
chce skończyć z powtarzaną od pokoleń spiralą biedy, chce wyrwać
się z nędzy i życia dyktowanego klęskami żywiołowymi, nieuleczalnymi
chorobami, czy napadami malarii. Zaczyna więc uczyć się samodzielnie
i poprzez dziecięcą ciekawość oraz kwestionowanie podstawowych zasad
funkcjonowania świata, pomału zmienia otaczającą go rzeczywistość.
Okrzyknięty wariatem przesiadującym na złomowisku, szaleńcem i nierobem,
wkrótce zaskoczy wszystkich.

Powieść Williama Kamkwamba jest podnoszącą na duchu historią
o ludzkiej determinacji, o ognistych ambicjach nieugaszonych przeciwnościami
losu oraz uporze w spełnianiu marzeń. ,,Zasnąłem, śniąc o Malawi
i o tych wszystkich rzeczach, które stają się możliwe, kiedy marzenie
czerpie się z serca”. Bohater jest dojmująco ludzki, a przez swój ból, głód,
skromność oraz ubóstwo zjednuje sobie czytelnika i zaraża go wiarą, że
wszystko jest możliwe. ,,Cokolwiek postanowię, jednego się nauczyłem
i będę się tym kierował: Jeżeli chcesz dojść do czegoś, wystarczy spróbować”.
W tej powieści nie ma wzniosłych słów, filozoficznych formułek,
napisana prostym, szczerym językiem. Jest w niej obraz trudów życia
oraz wzruszająca chęć zmienienia go na lepsze. Bardzo to prawdziwe
i inspirujące dla każdego z nas.