Na chwilę odeszła od wózka, w którym spała jej maleńka córeczka. Dosłownie na chwilę. Kiedy wróciła, Alice nie było. Policja orzekła, że utonęła. Stella nigdy w to nie uwierzyła. „Dwadzieścia jeden lat temu moje życie się zawaliło, ale je odbudowałam” – jest psychoterapeutką, wyszła za mąż, ma nastoletniego syna Mila. Pewnego dnia w jej gabinecie pojawia się dziewczyna załamana po śmierci ojca. Stella jest przekonana, że to Alice. Nikt jej nie wierzy, nawet ukochany mąż. Stella postanawia za wszelką cenę dowiedzieć się prawdy. Cierpi na tym jej praktyka lekarska i małżeństwo, a obsesja na punkcie Isabelle prowadzi ją w przepaść i niszczy jej życie. Tę historię, opowiedzianą z perspektywy trzech kobiet, czyta się jednym tchem. Matki, która straciła dziecko i nigdy nie przestała się o to obwiniać. Młodziutkiej, zahukanej kobiety, która została wychowana przez toksyczną, nadmiernie kontrolującą matkę, i dopiero „uczy się być widzialna”. Samotnej wdowy, zatracającej się w poczuciu opuszczenia i krzywdy. Każda dźwiga na barkach ogromny ciężar. W tej wciągającej historii dynamiczne tempo punktują liczne zwroty akcji, które sprowadzają czytelnika na manowce i utrudniają znalezienie odpowiedzi na pytanie: „Po której stronie stanąć?” – każda z kobiecych postaci jest równie wiarygodna i przekonująca. „Powiedz, że jesteś moja” zasługuje na miano udanego debiutu i dobrego thrillera psychologicznego w jednym.