Dziś w Pałacu Prezydenckim odbyło się zaprzysiężenie nowego rządu przez prezydenta Andrzeja Dudę. Sejm we wtorkowym głosowaniu udzielił wotum zaufania rządowi premiera Donalda Tuska.

Branża książkowa bardzo liczy na przychylność nowego rządu i nowych ministrów i ich wsparcie wobec wyzwań, z którymi musi się dzisiaj mierzyć.

Ministrem kultury i dziedzictwa narodowego został Bartłomiej Sienkiewicz (Koalicja Obywatelska).

Urodził się 29 lipca 1961 roku w Kielcach. Jest absolwentem Wydziału Filozoficzno-Historycznego na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach osiemdziesiątych był aktywnym uczestnikiem krakowskiej opozycji. W 1990 r. współtworzył Urząd Ochrony Państwa. Był współtwórcą Ośrodka Studiów Wschodnich i jego wicedyrektorem ds. programowych (1991-1993, 1996-2001). Po odejściu z administracji państwowej (2000 r.) założył firmę analityczną zajmującą się szacowaniem ryzyka inwestycji oraz badaniem otoczenia konkurencyjnego (ASBS OTHAGO, potem „Sienkiewicz i Wspólnicy”).

W latach 2003-2005 pełnił funkcję doradcy przy marszałku Sejmu Macieju Płażyńskim. Pełnił również funkcję członka Rady Programowej Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych i Przewodniczącego Rady Ośrodka Studiów Wschodnich oraz członka Rady Centralnego Ośrodka Szkolenia ABW.

Wykładowca Akademii Obrony Narodowej, komentator zajmujący się problematyką wschodnią i bezpieczeństwa. Wieloletni publicysta Tygodnika Powszechnego, publikował również w Kulturze Liberalnej i innych pismach.

W 2012 nominowany do nagrody Grand Press w kategorii „publicystyka”. Autor czterech książek: „Onegdaj w Krakowie” (2010), „Sienkiewicz z nami” (2019), „Państwa Teoretyczne” (2020), „Imć posła Sienkiewicza z diariusza fragmenta” (2023).

W latach 2013-2014 minister spraw wewnętrznych i koordynator służb specjalnych. Od 2019 roku poseł na Sejm RP IX i X kadencji.

Rozdzielenie Ministerstwa Edukacji i Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Po wsłuchaniu się w głosy środowisk naukowych nowa koalicja rządowa podjęła decyzję o rozdzielenie dotychczasowego Ministerstwa Edukacji i Nauki na dwa resorty.

Ministerstwo Edukacji objęła Barbara Nowacka (KO)

Urodziła się 10 maja 1975 roku w Warszawie. Z wykształcenia jest informatyczką, ale ukończyła również studia z zakresu zarządzania na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego oraz MBA we Francuskim Instytucie Zarządzania. W latach 2004-2009 pełniła funkcję dyrektorki marketingu, a od 2009 do 2019 roku była kanclerką Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych.

Przewodnicząca partii Inicjatywa Polska, która od 2018 roku współtworzy Koalicję Obywatelską. Posłanka na Sejm RP IX i X kadencji wybrana w okręgu gdyńsko-słupskim. W IX kadencji Sejmu pracowała między innymi w Komisji Edukacji i Młodzieży oraz była wiceprzewodnicząca Podkomisji ds. Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Jest wiceprezeską Fundacji im. Izabeli Jarugi-Nowackiej. Pracowała także jako wolontariuszka w Telefonie Zaufania dla Kobiet założonym przez Federację na Rzecz Kobiet i Planowania Rodziny. Członkini Rady Programowej Kongresu Kobiet. Dwukrotnie przewodniczyła Obywatelskiemu Komitetowi Inicjatywy Ustawodawczej „Ratujmy Kobiety” liberalizującej ustawę antyaborcyjną. Była również członkinią Obywatelskiego Komitetu „Tak dla in vitro”. Jest współtwórczynią Campusu Polska Przyszłości – największego w Europie festiwalu społeczno-politycznego dla młodych aktywistów.

W 2016 roku znalazła się na corocznej liście FP Top 100 Global Thinkers „Foreign Policy”, a w roku 2017 otrzymała wraz z komitetem „Ratujmy Kobiety” międzynarodową nagrodę „Dla wolności kobiet” im. Simone de Beauvoir. W 2020 roku została uhonorowana francuskim odznaczeniem Narodowy Order Zasługi – czwartym odznaczeniem w hierarchii starszeństwa państwa.

Znana z zaangażowania w sprawy społeczne, szczególnie te dotyczące praw kobiet, równości i sprawiedliwości społecznej.

Dariuszowi Wieczorkowi (Lewica) powierzono Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Urodzony w 1985 roku, ukończył studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Szczecińskiej. Podczas nauki należał do Zrzeszenia Studentów Polskich. Kształcił się podyplomowo na kierunkach organizacja i zarządzanie gospodarką turystyczną oraz prawo administracyjne i samorządowe. Pracował w różnych instytucjach turystycznych, m.in. jako dyrektor oddziału w fundacji „Almatur” i Centralnym Ośrodku Informacji Turystycznej, a także jako dyrektor generalny Regionalnej Agencji Promocji Turystyki. Był prezesem zarządu Energetyki Szczecińskiej, członkiem zarządu spółki akcyjnej Enea, a także dyrektorem oddziału przedsiębiorstwa ENEA Operator.

Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Sojuszu Lewicy Demokratycznej, objął funkcję przewodniczącego jego zachodniopomorskich struktur, a w 2016 wiceprzewodniczącego krajowego partii. Od 1994 do 2002 zasiadał w radzie miejskiej Szczecina. W latach 1998–2001 sprawował funkcję wiceprezydenta miasta, odpowiedzialnego za kwestie rozwoju gospodarczego miasta i gospodarki terenami. W 2002, 2010 i 2014 Dariusz Wieczorek uzyskał mandat radnego sejmiku zachodniopomorskiego II, IV i V kadencji. W 2011 i 2015 bez powodzenia kandydował do Sejmu. W Sejmie został członkiem Komisji Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej oraz Komisji do Spraw Energii, Klimatu i Aktywów Państwowych, a także sekretarzem klubu parlamentarnego Lewicy. W październiku 2021 wybrany na wiceprzewodniczącego Nowej Lewicy.

Kto jeszcze w nowym rządzie?

Wicepremierem w rządzie Donalda Tuska został Krzysztof Gawkowski z Lewicy, który objął również resort cyfryzacji.

Drugim wicepremierem został lider PSL Władysław Kosiniak-Kamysz, który został także ministrem obrony narodowej.