Czwartek, 8 września 2022
Wspomnienia Zofii z Odrowążów-Pieniążków Skąpskiej

W Teatrze Polskiego Radia został zrealizowany spektakl według fragmentów drugiego tomu wspomnień Zofii z Odrowążów-Pieniążków Skąpskiej zatytułowanych „Dziwne jest serce kobiece…”, jakie ukazały się w opracowaniu Rafała Skąpskiego, wnuka autorki (Czytelnik).

Emisja zapowiedziana jest na 11 września w Programie I Polskiego Radia.

Pierwsza część kończy się w roku 1920, a obejmuje lata od urodzenia autorki w 1881 roku, która w pewnych reminiscencjach cofa się jeszcze do początku XIX wieku, opisując historię swojej rodziny i rodziny swojego męża. Druga część wspomnień, opublikowana w lecie ubiegłego roku, obejmuje lata 1920-1945. W roku 1920 autorka z mężem i dziećmi opuszcza Sądecczyznę, na której spędziła blisko 20 lat i kolejne niemal 20 lat spędza na Pomorzu. – Następnie jest bardzo dramatyczny moment na jesieni 1939 roku, gdzie oboje moich dziadkowie – w różnych terminach – są aresztowani i przebywają po kilkanaście dni w więzieniu. Areszt nie był długi, ale każdy dzień nie był pozbawiony dramaturgii, grozy i niepewności. Później dziadkowie przedzierają przez Mazowsze do Generalnej Guberni, do swojego najstarszego syna Antoniego, i spędzają okres okupacji pod Krakowem w majątku, którego był zarządcą – stwierdził autor opracowania.

Głosu Zofii Skąpskiej udzieliła Grażyna Barszczewska, a Janowi Skąpskiemu – Krzysztof Wakuliński. W pozostałych rolach wystąpili: Ewa Serwa, Hanna Kinder-Kiss, Barbara Zielińska, Robert Czebotar, Sebastian Machalski i Janusz Zadura. Reżyseria Dobrosława Bałazy, realizacja akustyczna Paweł Szaliński, opracowanie muzyczne Marian Szałkowski, konsultacja adaptacji Tomasz Lerski.

Adaptacja tomu pierwszego była emitowana 27 września 2020 roku.

Na zdjęciu od lewej: Krzysztof Wakuliński, Robert Czebotar, Dobrosława Bałazy, Paweł Szaliński, Ewa Serwa, Grażyna Barszczewska, Rafał Skąpski, Barbara Zielińska Tomasz Lerski, Sebastian Machalski, Hanna Kinder-Kiss i Janusz Zadura.

 

 

 

Foto: dzięki uprzejmości Roberta Czebotara.

 

 

 

Podaj dalej
Autor: (fran)