Felieton Książka a polityka Trudno nie otrzeć się o politykę. Niestety, takowe otarcie (nawet przypadkowe) kończy się zwykle dotkliwym pobrudzeniem. Trudno żyć w świecie rozumu, faktów i logiki. Zawsze ktoś lub coś usiłuje wleźć z buciorami w ten świat z różnymi hasłami, poglądami i populistycznymi emocyjkami. Jak twierdzą niektórzy, "jeśli nie interesujesz się polityką, to polityka zainteresuje się tobą". Mimo wymuszonej pretensjonalności owego stwierdzenia, jest w nim sporo prawdy. W czasach socjalizmu polityka była wszechobecna i nawet pójście do toalety jawiło się jako akt okołopartyjny. Czasy się zmieniły, lecz mentalność ludzka pozostała niewzruszona. Polityka atakuje nas zewsząd, stanowiąc problem nie mniejszy niźli terroryzm; a z całą pewnością chwilami groźniejszy. Zwłaszcza dla umysłu. Zaśniedziały i zaskorupiały światek księgarski, który, poza samymi księgarzami, nie interesuje praktycznie nikogo, zwykle wegetował na marginesie najważniejszych wydarzeń politycznych. Miewał swoje wzloty (drugi obieg w stanie wojennym) i upadki (proza okresu socrealizmu), ale zwykle żył swoim życiem na prowincjonalnym ugorze spraw bieżących. I żyłby tak dalej, gdyby nie równie "dzielni" co "genialni" politycy z partii pod wielce mylącą nazwą Prawo i Sprawiedliwość. Politycy owi, ustami posła Jarosława Zielińskiego, zapragnęli wyrazić swoje zdanie na tematy związane z branżą księgarską, a konkretnie rynkiem podręczników szkolnych. Doniosłe to wydarzenie miało miejsce w Białymstoku i jako żywo wpisało się w serię żenujących happeningów urządzanych przez polityków różnej maści na wschodnich rubieżach naszej ojczyzny. Miasto Białystok, rządzone przez polityków o poglądach zdecydowanie nie lewicowych, słynie w kraju głównie z tego, iż albo zamyka się tam wystawy, albo niszczy dzieła sztuki, albo wytacza procesy artystom. Prasa szeroko się o tym rozpisuje, zaś cała Polska pokłada się ze śmiechu, albo kiwa głową ze współczuciem. Teraz przyszła kolej na książki i księgarzy. Wspomniany poseł Zieliński musi być nie lada specem od rynku książki, skoro publicznie zabiera głos w tej sprawie. Pewnie ma taki życiorys, że nawet sam Karol Estreicher, gdyby żył, spaliłby się ze wstydu z powodu własnej amatorszczyzny. Pomysły pana Jarosława można nazwać albo rewolucyjnymi, albo kretyńskimi. Innej możliwości nie ma. Biorąc pod uwagę antymerytoryczną argumentację w wykonaniu autora, w grę wchodzi raczej ta druga ewentualność. Otóż poseł oznajmił z niewzruszoną powagą, święcie wierząc w mądrość własnych słów, iż należy ustalić ceny podręczników na jednym poziomie. Książka do podstawówki ma kosztować maksimum 12 złotych, do gimnazjum 15, a do liceum złotych 18. Na tym poseł poprzestał swą absurdalną wyliczankę, nie zagłębiając się w ceny książek używanych przez studentów. A szkoda, bo byłoby jeszcze weselej. Ciekawe również, co z uczniami technikum. Tego poseł nie powiedział. Czyżby nie lubił techników? Jakiś uraz z lat młodości? Nie wiadomo. Na liceum pan Zieliński zakończył swoją przemowę, choć wszystkim zdawało się, że wciąż gra mu w płucach, a to echo grało. Na deser poseł Zieliński zafundował przypadkowo zebranym informację, że PiS chciałby, aby - wzorem komunistycznych schematów - studia wyższe na uczelniach prywatnych były bezpłatne. Nazwę ten pomysł odrobinę niefrasobliwym, ponieważ za "debilizm najwyższego rzędu" poseł i jego partyjka z pewnością by się obraziła. Tak oto przedstawiciel ugrupowania jawnie nienawidzącego wszystkiego, co wiąże się z minionym okresem, proponuje wprowadzenie rozwiązania rodem z tegoż. Prywatne uczelnie mają być bezpłatne. No, takiej bredni nie wymyśliłby chyba nawet najstarszy pacjent szpitala psychiatrycznego w Tworkach. To …