Warszawa, 5 marca 2007 roku Panie Posłanki i Panowie Posłowie, Szanowni Państwo!Projekt nowelizacji ustawy o systemie oświaty w wersji rządowej zawiera kilka bardzo poważnych niebezpieczeństw, grożących edukacyjną katastrofą. Dwa elementy są szczególnie groźne: po pierwsze to, że w każdej szkole ma obowiązywać wyłącznie jeden podręcznik dla wszystkich klas na jednym poziomie edukacyjnym oraz po drugie, że wyboru tego trzeba dokonać na najbliższy rok szkolny, do końca maja 2007 – wybrany program i podręcznik mają obowiązywać do końca cyklu kształcenia. Co to oznacza w praktyce? Ograniczenie wyboru do jednego podręcznika dla każdej klasy oznacza drastyczne zubożenie oferty edukacyjnej i niemożliwość różnicowania poziomu nauczania w zależności od możliwości uczniów (tymczasem ustawa o systemie oświaty domaga się „przystosowania poziomu merytorycznego, wychowawczego, dydaktycznego i językowego podręcznika do możliwości uczniów”). Szczególnie absurdalne efekty daje to rozwiązanie w przypadku nauki języków obcych. Nie ma żadnego racjonalnego uzasadnienia dla wyboru jednego tylko podręcznika zamiast trzech (wg porozumienia MEN z wydawcami edukacyjnymi z marca 2006) – poza łatwiejszą kontrolą ich treści. Oznacza to w praktyce oddanie pełnej kontroli nad polską edukacją jednej opcji politycznej, cieszącej się śladowym poparciem wyborców. Możliwość wyboru trzech podręczników spełnia zaś te same cele, które zakłada rząd nalegając na wybór jednego: ograniczenie liczby podręczników w szkołach oraz możliwość przekazywania używanych książek młodszym rocznikom. Natomiast paradoksalnie pomysł MEN prowadzi do efektu przeciwnego – konieczność wyboru jednego podręcznika zakłada jego zmianę, a więc zakup nowego i niemożliwość skorzystania z rynku wtórnego. Rozwiązanie: „Jeden podręcznik na cały cykl edukacyjny” oznacza, iż nowe podręczniki wolno wprowadzać nie częściej niż raz na trzy lata. W dzisiejszych warunkach może się to przyczynić do zahamowania rozwoju edukacji, a także znacznego utrudnienia aktualizacji podręczników w związku z rozwojem wiedzy. Częste zmiany koncepcji egzaminów końcowych (a zwłaszcza nowej matury) wymagają częstszej niż co trzy lata wymiany podręczników. Dobrym przykładem jest wprowadzenie matematyki i filozofii jako przedmiotów kończących się maturą w 2009/2010 roku. Nowe podstawy programowe dla tych …