środa, 4 listopada 2020
Był człowiekiem o wielkim sercu i niebanalnym umyśle

Nie żyje Tadeusz Chęsy, właściciel Drukarni Pozkal w Inowrocławiu oraz prezes spółki „Solanki” Uzdrowisko Inowrocław. Honorowy Obywatel Miasta Inowrocław. Był niezwykle aktywną i wyrazistą postacią polskiej poligrafii, jednym z ostatnich, o których się mówiło, że są „towarzyszami sztuki drukarskiej”.

Jak poinformowała Drukarnia Pozkal, Tadeusz Chęsy zmarł we wtorek nad ranem 3 listopada w wieku 73 lat. Był założycielem tej znanej i docenianej w całym kraju drukarni, człowiekiem o wielkim sercu i niebanalnym umyśle. Jego szczególne zaangażowanie w lokalną kulturę, sztukę, edukację i działania charytatywne w zakresie wspierania inowrocławskich instytucji, bezinteresownego niesienia pomocy fundacjom, lokalnym szkołom i parafiom zaowocowało dołączeniem – w roku ubiegłym – do zaszczytnego grona Honorowych Obywateli Miasta Inowrocławia.

Dzięki mecenatowi Tadeusza Chęsego ukazało się wiele ważnych i ciekawych publikacji dotyczących Inowrocławia i Kujaw. Piastował również stanowisko prezesa Sekcji Poligrafów SIMP, prezesa Towarzystwa Miłośników Miasta Inowrocławia i był współzałożycielem Stowarzyszenia Księcia Kazimierza Kujawskiego. Przez lata przewodniczył sądowi konkursowemu podczas imprez poligraficznych organizowanych przez Międzynarodowe Targi Poznańskie. Przede wszystkim był wspaniałym człowiekiem kochającym życie i ludzi. Jego śmierć to niepowetowana strata.

Tadeusz Chęsy urodził się w 1946 roku w Bydgoszczy. Pracę rozpoczynał w 1963 roku od wykonywania zawodu mechanika samochodowego. Po ukończeniu wyższych studiów pracował w Fabryce Maszyn Rolniczych Inofama w Inowrocławiu na stanowiskach kolejno: konstruktor, główny mechanik, szef uruchomienia oraz kierownik najnowocześniejszej wówczas ocynkowni w Europie. Następnie, pracując 11 lat jako główny mechanik w Drukarni Kujawskiej, w 1986 roku uruchomił własną drukarnię pod nazwą Pozkal. Działalność rozpoczął – jak wówczas większość początkujących przedsiębiorców – we własnym garażu. Po 10 latach – w 1996 roku – drukarnia liczyła już 100 pracowników. Z uwagi na konieczność powiększenia powierzchni produkcyjnej dokonano zakupu Drukarni Kujawskiej w likwidacji. Od 31 grudnia 2011 roku firmą, która przyjęła nazwę Drukarnia Pozkal, zarządza syn Artur Chęsy.

Tadeusz Chęsy był członkiem Rady Polskiej Izby Druku i prezesem Sekcji Poligrafów Stowarzyszenia Inżynierów Mechaników Polskich. Przez wiele lat był również prezesem Rady Stowarzyszenia Naukowego NOT w Inowrocławiu.

W czerwcu 2013 roku, podczas gali Konkursu Złoty Gryf 2013, został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla rozwoju poligrafii i upowszechniania czytelnictwa oraz za osiągnięcia w działalności społecznej.

Uroczystość nadania tytułu Honorowego Obywatela Miasta Inowrocław odbyła się 11 października ubiegłego roku. Tadeusz Chęsy został w ten sposób uhonorowany za wieloletnią pracę na rzecz rozwoju szeroko pojętej kultury, sztuki, sportu i edukacji, a także za liczną i bezinteresowną działalność charytatywną i filantropijną. Tym zaszczytnym tytułem doceniono także wieloletnie zaangażowanie Tadeusza Chęsego w promocję Inowrocławia, wspieranie finansowe i rzeczowe inowrocławskich instytucji, bezinteresowne wspomaganie rozwoju kultury i sztuki, niesienie pomocy fundacjom, stowarzyszeniom i lokalnym placówkom oświatowym.

Choć Tadeusz Chęsy urodził się w Bydgoszczy i tam zdobył wyższe wykształcenie, to całe swoje dorosłe życie zarówno uczuciowe, jak i zawodowe związał z Inowrocławiem. Podczas uroczystości nadania tytułu Honorowego Obywatela Miasta Inowrocławia nie krył wzruszenia, a i wielu obecnych na sali uroniło niejedną łzę, słuchając jego przemówienia. Tadeusz Chęsy zwrócił się w nim do wszystkich mieszkańców swojego miasta, podkreślając radość z  tego, że dane mu jest być jednym z nich i poprzez swoje liczne aktywności społeczne i biznesowe może współuczestniczyć w utrwalaniu i popularyzowaniu lokalnej historii, m.in. poprzez ratowanie grobów wybitnych rodaków czy pamięci o bohaterach powstań narodowych. Mówił wówczas, że tylko wspólnie można zrobić coś naprawdę wielkiego, wartościowego, dla kolejnych pokoleń, przywołując, jako symbol tej współpracy, powstające właśnie historyczne drzwi do inowrocławskiej fary, które nie tylko będą wprowadzać do odnawianej świątyni, ale na trwale upamiętnią stulecie Niepodległości, ukazując w pięknych płaskorzeźbach najwspanialsze karty z dziejów miasta. Na zakończenie pełen wzruszenia powiedział: “Staję w tym miejscu i w tej szczególnej chwili − pełen zadumy, pełen wdzięczności. Bo oto znajduję się w szeregu wspaniałych poprzedników wyróżnionych przez Miasto honorowym obywatelstwem. Ten wielki honor ma wyjątkowy, historyczny wymiar, który zaszczyca, ale też onieśmiela, a nade wszystko zobowiązuje. Do tegoż zobowiązania jestem gotów, póki sił i życia starczy. Niechaj więc kwitnie nasz kochany Inowrocław, ja zaś, dziękując Wysokiej Radzie za wielkie wyróżnienie, pozostaję sługą chylącym w pokorze czoło osiemsetletnim murom i wszystkim mieszkańcom − tym, którzy już odeszli i tym, którzy współtworzą współczesne oblicze miasta. Raz jeszcze z całego serca dziękuję!”.

 

Żonie Tadeusza Ewie Chęsy oraz synowi Artutowi Chęsemu i jego żonie Agnieszce Osieckiej-Chęsy składamy najszczersze wyrazy współczucia. Niezwykle ceniliśmy wszelkie oznaki przyjaźni, jakimi nas Tadeusz obdarzał.

Piotr Dobrołęcki

Ewa Tenderenda-Ożóg

Zespół Biblioteki Analiz

 

Foto: Marcin Imański

Podaj dalej