W ostatnich dniach marca strony precedensowego procesu dotyczącego praw autorskich otrzymały uzasadnienie wyroku, który Sąd Apelacyjny w Poznaniu wydał w sprawie wytoczonej przez Wydawnictwo PWN państwu Annie i Mieczysławowi Kurpiszom jako wspólnikom spółki cywilnej Wydawnictwo Kurpisz. Na podstawie tego wyroku pozwani muszą zapłacić PWN ponad 500 tys. zł. Spór dotyczył obszernego, bo zaplanowanego na blisko 40 tomów, dzieła zainicjowanego przez oficynę Kurpisz - "Praktycznego słownika współczesnej polszczyzny" pod redakcją prof. Haliny Zgółkowej. W 1995 roku Wydawnictwo Naukowe PWN wystąpiło z powództwem przeciwko Annie i Mieczysławowi Kurpiszom, wspólnikom spółki cywilnej Wydawnictwo Kurpisz, żądając zobowiązania pozwanych do zaniechania rozpowszechniania pierwszych sześciu tomów "Praktycznego słownika współczesnej polszczyzny" oraz wydania bezpodstawnie uzyskanych korzyści ze sprzedaży tego słownika. Podstawą roszczeń PWN był art. 79 ustawy z 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zgodnie z którym twórca może żądać od osoby, która naruszyła jego autorskie prawa majątkowe, zaniechania naruszenia, wydania uzyskanych korzyści albo zapłacenia w podwójnej, a w przypadku gdy naruszenie jest zawinione, potrójnej wysokości stosownego wynagrodzenia z chwili jego dochodzenia; na podstawie przywołanego przepisu twórca może również żądać naprawienia wyrządzonej szkody, jeżeli działanie naruszającego było zawinione. Pierwszoinstancyjny wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu (zgodnie z art. 17 kodeksu postępowania cywilnego sprawy o ochronę praw autorskich należą do właściwości sądów okręgowych) był niekorzystny dla PWN - powództwo oddalono. Podobne stanowisko w sprawie zajął Sąd Apelacyjny w Poznaniu, rozpatrujący apelację złożoną przez stronę powodową - apelacja została oddalona. Obydwa poznańskie sądy stanęły na stanowisku, że definicjom słów zamieszczanym w słownikach nie można przypisać cech utworu w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim. Ponadto, opierając się na opinii biegłego językoznawcy prof. Ireneusza Bobrowskiego, uznano, że o wtórności słownika decyduje kompozycja haseł tzw. leksemów trudnych, tj. takich haseł, przy których redagowaniu należy na podstawie użyć w tekstach wyodrębnić szereg znaczeń i podznaczeń. Co prawda, jak uznał biegły, w zakresie leksemów trudnych "Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny" wydany przez oficynę Kurpisz niewolniczo trzyma się opisów zamieszczonych w wydanym przez PWN "Słowniku języka polskiego" pod redakcją Mieczysława Szymczaka, jednak struktura haseł trudnych w słowniku Szymczaka nie była rozwiązaniem oryginalnym, lecz została zapożyczona z również wydanego przez PWN słownika pod redakcją prof. Witolda Doroszewskiego. Ponieważ naruszenie praw strony powodowej do słownika pod redakcją Doroszewskiego nie była przedmiotem postępowania, apelacja PWN od wyroku sądu I instancji została oddalona. Punktem zwrotnym w sprawie był wyrok Sądu Najwyższego wydany w listopadzie 2002 roku na skutek kasacji wniesionej przez Wydawnictwo Naukowe PWN. Sąd Najwyższy uchylił wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu …