Prawnik radzi Właściwość miejscowa sądu Niejeden wydawca rozkłada ręce, mówiąc o swoich nieściągniętych wierzytelnościach. - Egzekwowanie należności przez sąd to i wysokie koszty i duże utrudnienia, chociażby konieczność dojeżdżania na terminy rozpraw do odległych miejscowości - twierdzą niepocieszeni wierzyciele. A przecież nic bardziej błędnego - w przypadku wystąpienia do sądu z żądaniem wydania nakazu zapłaty przeciwko naszemu dłużnikowi koszty wcale nie są takie duże (1/4 wpisu stosunkowego, a więc liczonego proporcjonalnie od wysokości wartości przedmiotu sporu). Ponadto pozew można skierować do sądu wg siedziby wierzyciela (powoda), gdyż taką możliwość przewiduje kodeks postępowania cywilnego. Co do zasady, stosowanej już w prawie rzymskim (actor sequitur forum rei), powództwo wytacza się przed sąd, w którego okręgu pozwany ma siedzibę albo miejsce zamieszkania. Taką zasadę właściwości miejscowej ogólnej ustanawiają art. 27 i 30 kodeksu postępowania cywilnego. Należy jednak pamiętać, że w kpc istnieje również instytucja właściwości przemiennej, a więc takiej która dopuszcza wytoczenie powództwa wg właściwości ogólnej (z art. 27 i 30 kpc) albo wg przepisów regulujących właściwość przemienną. Wybór, przed który sąd wytoczyć powództwo, należy do powoda. I tak zgodnie z art. 34 kpc powództwo o ustalenie istnienia umowy, o jej wykonanie, rozwiązanie lub unieważnienie, jak też o odszkodowanie z powodu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy można wytoczyć przed sąd miejsca jej wykonania. Szczególnym rozwinięciem regulacji z art. 34 kpc jest art. 4794 kpc dotyczący jednego z typów postępowań odrębnych w procedurze cywilnej, jakim jest postępowanie w sprawach gospodarczych. Artykuł ten ustanawia dodatkowo, że możliwość wytoczenia powództwa przed sąd miejsca wykonania umowy istnieje również …