Zmarł Arkadiusz Pacholski, kaliski historyk, eseista i powieściopisarz, dziennikarz, animator kultury, aktywista miejski, były kaliski radny. Miał 56 lat.

Jako pisarz debiutował w roku 1986 na łamach „Południowej Wielkopolski”. Od tego czasu opublikował dziesiątki esejów, szkiców i recenzji między innymi w „Twórczości”, „Literaturze”, „Kwartalniku Artystycznym”, paryskiej „Kulturze”, „Midraszu” i „Nowych Książkach”. W latach 1990-1998 pracował jako dziennikarz w pismach regionalnych oraz w Telewizji Polskiej. Od roku 2000 pisał artykuły o różnej tematyce dla „Gazety Wyborczej”, miesięcznika „Architektura & Biznes” i innych pism.

Wydał zbiory esejów: „Pochwała stworzenia” (1998), „Widok z okna na strychu” (1999), „Brulion paryski” (2000), „Krajobraz z czerwonym słońcem” (2000) i „Domowe zapasy” (2003), zbiór opowiadań „Lśnienie nad głębiną” (2003) oraz powieści „Nikt z rodziny” (2005) i „Człowiek o stu twarzach” (2006), „Niemra”(2011).

Otrzymał Nagrodę Fundacji im. Władysława i Nelly Turzańskich z Toronto za „Pochwałę stworzenia” oraz Nagrodę Kościelskich (1999) za „Pochwałę stworzenia” i „Widok z okna”.

Arkadiusz Pacholski był też animatorem kultury i aktywistą miejskim, założycielem i prezesem Stowarzyszenia Kalisz Literacki oraz współzałożycielem i pierwszym prezesem stowarzyszenia Rowerem do Nowoczesności. Jest autorem Standardów dla projektantów, wykonawców i zarządców infrastruktury dla pieszych przyjętych w roku 2016 przez Miasto Kalisz. W ostatnich latach związany był z Miejską Biblioteką Publiczną imienia Adama Asnyka.