Zmarł prof. Zbigniew Mikołejko. Był znanym filozofem i historykiem religii, a także eseistą i poetą. Miał 72 lata.

Urodził się w 1951 roku w Lidzbarku Warmińskim.

Był profesorem dr. hab. nauk humanistycznych, pełnił funkcję kierownika Zakładu Badań nad Religią w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN, był także członkiem Akademii Amerykańskiej w Rzymie (1996) oraz Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (2020). Wykładał na różnych uczelniach warszawskich, a także w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.

Wydał około tysiąca publikacji w dziewięciu językach. Wśród jego najważniejszych książek można wymienić tytuły, takie jak: „Katolicka filozofia kultury w Polsce w epoce modernizmu” (1987), „Elementy filozofii” (siedem wydań, 1998-2008). „Śmierć i tekst. Sytuacja ostateczna w perspektywie słowa” (2001, przekład ukraiński – 2014), „Żywoty świętych poprawione” (2001, 2004, 2011), „We władzy wisielca, t. 1-2” (2012-2014), „Żywoty świętych poprawione ponownie” (2017), „Między zbawieniem a Smoleńskiem. Studia i szkice o katolicyzmie polskim ostatnich lat” (2018), „Prowincje ciemności. Eseje przygodne” (2018), poemat „Kwintet” (2019).

W 2013 roku ukazała się książka „Jak błądzić skutecznie. Prof. Zbigniew Mikołejko w rozmowie z Dorotą Kowalską”.  Jak czytamy w opisie, filozof ostro wadzi się w niej z feministkami, upolitycznionymi mediami i …z własnymi wspomnieniami z dzieciństwa. Ze śmiercią i każdą formą nacisku. Wskazuje to, co – wbrew naszej woli – wciąż nami kieruje, i nie tylko są to uczucia czy historia.

Jest autorem eseju zamieszczonego w niedawno wydanej książce Olgi Tokarczuk „ahat ilī. Siostra bogów”.