Daniel Clark, psycholog FBI od miesięcy opętany
jest jedną myślą – szuka seryjnego mordercy, nazwanego
przez niego Ewą. Daniel lepiej poznał
psychikę Ewy niż uczucia swojej żony, dlatego też
rozpadło się jego małżeństwo. Po szesnastu miesiącach
śledztwa udaje mu się znaleźć jedną z ofiar
żywą, ale zostaje postrzelony w głowę. Jego powrót
do życia po dwudziestu minutach śmierci
klinicznej zakrawa na cud. A takich cudów będzie
w „Adamie” jeszcze kilka…

Daniela męczą koszmary i choć widział twarz mordercy, nic nie
pamięta, więc postanawia przejść na drugą stronę raz jeszcze. Psychopata
zabija tylko w porze nowiu, więc do następnej zbrodni pozostało
jeszcze trochę czasu. Jednak ginie kolejna kobieta… Ewa porywa
żonę Daniela i obsesja przeradza się w walkę o życie i… duszę.
Clark nie poderzewa, że to on będzie następną ofiarą Ewy. Pierwszym
Adamem. Ta historia zdarzyła się naprawdę – sugeruje autor wplatając w swoją książkę fragmenty reportażu o seryjnym mordercy.
Prawda czy mistyfikacja?

„Adama” czyta się szybko, a czy równie szybko zapomina? To zależy
od tego, na ile czytelnik uwierzy autorowi „Obsesji” i „Błysku”.