„Każde pokolenie
z pewnością czuje się powołane
do naprawy
świata. Moje
pokolenie wie jednak, że go nie naprawi. Ale jego
zadanie jest większe być może.
Polega na tym, żeby powstrzymać
świat przed rozpadem” – powiedział
10 grudnia 1957 roku w sztokholmskim ratuszu Albert Camus, odbierając literacką Nagrodę
Nobla. Nagrodę dedykował swojemu pokoleniu, a wystąpienie
– Louisowi Germainowi, swemu
pierwszemu nauczycielowi, z lat kiedy był jeszcze biednym chłopakiem
mieszkającym w Algierze.

Waleria Szydłowska niewiele
miejsca poświęca życiorysowi autora „Dżumy”. Wydana w serii „Myśli i Ludzie” książka jest przede wszystkim studium filozofii głoszonej
przez pisarza, który nihilizm potrafił
łączyć z politycznym zaangażowaniem.
Książkę uzupełnia wybór
pism Camusa – listów, esejów
i fragmenty „Człowieka zbuntowanego”.